سوء استفاده از اعتبار جمهوری

1 - نویسنده مقاله منتقدان محمد امین رسول زاده را نیروهای ضد آذربایجانی و ایرانیست می نامد. این حقیقت ندارد. چونکه منتقدان پانترکیسم و منتقدان رسولزاده و ائلیچی بئی شخصیت های چپ، سوسیالیست و کمونیست آذربایجانی بوده اند که از مدافعان سرسخت "حق ملل در تعیین سرنوشت خویش"، فدرالیسم و استقلال آذربایجان هستند. در حقیقت منتقدان پانترکیسم به آذربایجان جنوبی و مبارزه بر محور آن تاکید اکید دارند ولی برای نویسنده مقاله اولویت را نه آذربایجان جنوبی بلکه در توران و امپراطوری تورک می بیند و مانند محمد امین رسول زاده "آذربایجان را در قلمرو توران" بشمار می آورد.
2 - نویسنده مقاله بی آنکه ربطی به روشنفکران منتقد آذربایجانی داشته باشد به نقد روشنفکران ایرانی می پردازد. او می نویسد روشنفکر ایرانی برخلاف رسول زاده از درک آتئیسم، حقوق بشر، دولت مدرن، مردم سالاری عاجرنند در حالی که رسول زاده آتئیسم را درک کرده بود و دولت مدرن، مردم سالار و دمکراتیک و حقوق بشر و حقوق شهروندی را نهادینه کرد. نویسنده برای دفاع از افکار رسول زاده به چگونگی تشکیل جمهوری دمکراتیک آذربایجان، پارلمان آذربایجان و قوانین می پردازد که پر از اغراق و شعار است.
من یا کسانی مثل من روشنفکر ایرانی نیستیم که به این دعوا وارد شویم. من بعنوان یک آذربایجانی به استقلال آذربایجان از اتحاد شوروی و تشکیل جمهوری دمکراتیک آذربایجان علیرغم تمامی ضعفهایش افتخار میکنم. و نقش مثبت آقای رسولزاده را در دولت آذربایجان و در این دوره کوتاه انکار نمی کنم اما پانترکیستها و نویسنده مقاله از اعتبار و مزیتهای دولت آذربایجان سوء استفاده میکنند تا نه تنها اشتباهات و انحرافات سیاسی رسول زاده را روپوشی کنند بلکه میخواهند او را نابغه شرق و قهرمان ملی آذربایجان نشان دهند.
آقای دیرنج می نویسند: "رسولزاده اولین شخصیت شرقیست که اتاتیسم را عمیقا درک کرده و پایه های آنرا برای اولین بار در جهان شرق, در موطن خود آزربایجان بنا نهاد"
این تحریف پانترکیستها است که نقش مساوات و رسولزاده را در کسب استقلال و تشکیل دولت برجسته میکنند و تمامی دستاوردهای مبارزات مردم، احزاب سیاسی، پارلمان و دولت را به حساب رسولزاده می نویسند.
رسولزاده یکی از دهها و صدها رهبری است که در تشکیل دولت و استقلال آذربایجان نقش داشتند. گروههای زیادی و کسانی همچون فتعلی خان خویسکی نقش بسیار بزرگتر و برجسته تری در استحصال استقلال و اداره دولت ضعیف و ناتوان داشتند. نویسنده به حضور چهار حرب در پارلمان اشاره میکند. این درست است. در ماه مه 1918 چهار حزب برای اعلام استقلال جلسه تشکیل دادند ولی دولت کنونی جمهوری آذربایجان به حضور و نقش یازده حزب و گروه در پارلمان و دولت در سال 1919 تاکید میکند.
رسول زاده یکی از رهبران مساوات بود و با 33 در صد آرا به ریاست شورای ملی آذربایجان رسید
. من در مورد ادعای آتئیست بودن رسول زاده هیچگونه اظهار نظری نمی کنم و فقط به عملکردهای ضد آتئیستی او اشاراتی میکنم تا "عمق درک رسولزاده از آتئیسم" بیشتر مشخص شود.
رسولزاده در سال 1911 در کشور عثمانی عضو محفل "تورک اوجاقی" شد و تئوریهای ضیا کوک آلپ و علی حسین زاده یعنی تئوری "تورک گرایی، اسلام گرایی، تجدد گرایی" وهمچنین" از امت: اسلام، از ملت: تورک، از تمدن: غرب" را تبلیغ میکرد. این آتئیست بزرک شرق در سال 1913 بعد از اعلام عفو عمومی توسط تزار به باکو برگشت و با همین شعارها عضو رهبری حزب اسلامی و دمکرات - مساوات شد.
اهداف حزب مساوات که رسولزاده آنرا رهبری میکرد و بعدا با رای اعضا آن رئیس شورای ملی آذربایجان شد بقرار ذیل بود:
1 - اتحاد مسلمانان بدون در نظر داشت وابستگی های ملیتی وگروهی.
2 - استرداد استقلال تمام کشورهای اسلامی .

ادامه در کامنت بعدی