ادامه کامنت

نویسنده یک درک و تصور نادرستی دیگری هم دارد. ایشان از مزایای آتئیسم زیاد گفتند و فکر میکنند تنها آتئیستها می توانند دولت مدرن، حقوق بشر، عدالت و غیره را برقرار کنند. ایشان در عین حال آتئیسم کمونیستها و سوسیالیستها را قبول ندارند و آنها را دشمن حقوق بشر میدانند .
3 - نویسنده مانند انسانهای مذهبی تصویر "بهشتی" از دولت ضعیف و ناتوان و غیر رسمی جمهوری دمکراتیک آذربایجان میدهد، بهشتی که بدست دستهای توانای قهرمان و اسطوره ای بنام رسولزاده ساخته شده بود. نویسنده مقاله از برقراری دولت مدرن و از نهادینه شدن حقوق شهروندی، حقوق بشر، رعایت موازین حقوق بشر و لقو حکم اعدام توسط رسولزاده در آذربایجان صحبت میکند.
ایشان دقت نمی کنند که در سال 1918 عمدتا نظام فئودالی در روسیه و آذربایجان حاکم بود و سرمایه داری در آذربایجان در حال رشد جنینی بود و بجز صاحبان کمپانی های نفت و کارگران نفت باکو، سرمایه و صعنت زیادی در آذربایجان نبود. بنابر این ایجاد جامعه و دولت مدرن در جامعه عقب مانده فنودالی و برقراری بهشت سرمایه داری در طول کمتر از دو سال غیر ممکن بود.
نویسنده برای مقدس و نابغه نشان دادن رسولزاده از برقراری حقوق بشر، رعایت موازین حقوق بشر و لقو حکم اعدام و نهادینه کردن آنها نوشتند. این مطالب شدیدا جنبه تبلیغاتی دارند. امروز همه میدانند که این مفاهیم بعد از جنگ جهانی دوم مطرح شدند. در زمان جمهوری دمکراتیک آذربایجان هنوز سازمان ملل تشکیل نشده بود و موضوعاتی چون حقوق بشر یا موازین حقوق بشر تصویب نشده بودند.
تاکنون هیچ کسی دیگری از نهادینه شدن موازین حقوق بشر مصوبه سازمان ملل در آذربایجان 1918 صحبت نکرده و نمی کند. در پارلمان آذربایجان فقط از برقراری حقوق مدنی صحبت شده بود که متاسفانه آنها هم بخاطر جنگ، بحرانها، اقتصاد ضعیف و ورشکسته، اشغال باکو و حوالی توسط عثمانی ها و انگلیسها نهادینه نشدند.
پارلمان آذربایجان با نمایندگان 11 حزب سیاسی و به ریاست علی مردان بئی توپچوباشوف و معاون او حسن بیک آقایف ( نه رسولزاده) مجموعا 270 قانون بصورت پیش نویس به تصویب رساندند ولی پارلمان جمهوری دمکراتیک آذربایجان نتوانست قانون اساسی به تصویب برساند.
دولتی که رسما در جهان برسمیت شناخته نشد، دولتی که قانون اساسی نداشت چگونه میتوانست قوانین را نهادینه کند؟ اما برای رفیق مان مهم نیست و تلاش میکند به هر شیوه ای سیاست خود را پیش ببرند.
اولین قانون اساسی آذربایجان توسط" کنگره سوویت آذربایجان" در نوزدهم ماه مه 1921 به تصویب رسید و دومین قانون اساسی آذربایجان متعلق به دوره بعد از فروپاشی اتحاد شوروی، استقلال مجدد آذربایجان توسط حزب کمونیست آذربایجان بود.
نویسنده از لغو حکم اعدام و غیره در جمهوری دمکراتیک آذربایجان سخن می گوید. ایشان نمی گویند که کدام بخش یا کدام بند و یا کدام ماده از قانون اساسی به موارد جزایی و قضایی پرداخته و کدام ماده حکم اعدام را ممنوع اعلام کرده است. فکر میکنم نویسنده خودش چیزهایی را در این باره از این و آن شنیده و سندی ندارد.
ایشان فقط میخواهند چیزهایی را که به نظرشان خوب به نظر میرسد به محمد امین ربط بدهند تا او را پاک و منزه نشان بدهند تا لایق پیامبری آذربایجانیهای جنوبی باشد.
4 - نویسنده مقاله نوشتند که محمد امین رسول در زندان با استالین آشنا شده بود. من به درستی این شک دارم و تا آنجا که اطلاع دارم رسولزاده توسط پلیس تزار دستگیر نشده بود
5 - سخن آخر اینکه رسول زاده با تمامی نقاط ضعف و مثبت خودش فعلا و در این دوره از مبارزه مردم آذربایجانی جنوبی جایی ندارد. زمانیکه فرقه دمکرات آذربایجان حکومت ملی را اعلام کرد رسول زاده در جبهه فاشیسم بر ضد آن مبارزه میکرد و تمام نیروی خود را برای اشغال آذربایجان شمالی و جنوبی توسط

ادامه در کامنت بعدی