اقای سازاخ، انتقاد از پان

ولی در حال خوش امده اید که جایتان خالی بود و عدم حضورتان یکی از نکات ضعف این جنبش محسوب می شد. البته که این دیرکرد شما  باعث نمی شود که از حق و حقوق نازلتری برخوردار باشید. ولی اجازه هم ندارید که  کسانی را که برخلاف شما، یک قرن در راه احقاق حقوق ملت آذربایجان فداکاریها کرده و برای آذربایجان دولت ملی برپا داشته و در این راه شخصیت های برجسته تاریخی مانند پیشه وری ها و شهدایی مانند فریدون ابراهیمی ها عرضه کرده اند،  را دشمنان مردم آذربایجان معرفی کنید و سعی در حذف آنان ازحرکت آزادیخواهانه آذربایجان بکنید.    جنبش آزادیخواهانه آذربایجان برای رسیدن به اهداف خود به تمام نیروهای سیاسی و  ایذئولوژی های موجود احتیاج دارد. عدم حضور تک تک آنها خلعی در صفوف این جنبش خواهد بود. وظیفه اساسی روشنفکران طرفدار این نیروها  امروز باید عبارت از این باشد که، مسائل و مشکلات پیچیده فراوانی که  بیش از همه، در نتیجه حاکمیت مطلق پان فارسیزم بوجود آمده، را  به بحث و تبادل نظر بگذارند و این مسائل و مشکلات را موضوع  تحقیقات و تدقیقات علمی و سیاسی قرار دهند .

 شما ولی در این بحث ها تاکنون  تلاشتان متاسفانه این بوده است که با حمله به ایدئولوژی های پان فارسیستی و استالینیستی، و با اتهام بستن های آشکار کذایی، نسبت به مخالفینتان از تن دادن به این مشکلات فرار کنید و با آلوده کردن فضای بحث و گفتگو از ارائه راه حل طفره بروید. چرا که نیک می دانید که کشتی پان تورکیستی شما همانند پان فارسیزم دیریست که به گل نشسته و این تفکر ارتجاعی و تبعیضگر پان تورکیستی به بن بست کامل رسیده است.  پس لطفا  بیش از این پشت سر رسوایی پان ایرانیزم و  استالینیزم قایم نشوید، که ناحق بودن آنها به معنای حقانیت افندیسم نیست.
 
یکی از آننیموس ها با اشاره به کمک های تورکیه عثمانی در اثنا جنگ جهانی اول به اهالی غرب  آذربایجان تلاش میکند که دول عثمانی را دوست مردم آذربایجان معرفی کند. حقیقت اینست که بدون مداخله عثمانی ها به احتمال بسیار قوی  جنایتکاران ارمنی و آسوری به کمک دول مسیحی نصف دیگر اهالی را هم قتل عام میکردند ولی فراموش نکنید که این بلایی بود که خود عثمانی ها به سرزمین های ما صادر کرده بودند. یعنی این قتل عام وحشیانه، توسط اهالی ارمنی و آسوری آذربایجان به مردم آذربایجان تحمیل نشده بود بلکه بدست چهل هزار نفر جنایتکار جنگی مسیحی که از سرزمین های عثمانی به خاک آذربایجان سرازیر شده بودند، انجام گرفته بود. (در این باره رجوع کنید به گزارشهای روزانه رحمت الله معتمدالوزاره 964-6578-46-2  ISBN )

حقیقت تلخ اینست که نزدیک به  سرتاسر تاریخ عثمانی در جنگ های خونین و بی پایان با ایران (بخوان با آذربایجان ) سپری شد و از نخستین روز برپایی جمهوری تورکیه تمام دولت های رنگارنگ تورکیه تاکنون بدون استثنا در کنار رژیم های تهران بوده اند و حتی یک کمک هر چند کوچک هم به جنبش آزادیخواهانه آذربایجان نکرده اند. این در حالیست که تهران علنا هم استالینیست های پ ک ک را، و هم فناتیک های شیعه تورکیه را مسلح کرده و اموزش می دهد. خلاصه اگر
اقای آننیموس لطفا یک نمونه دیگر از کمکهای دولت های تورکیه را به مردم آذربایجان نشان بدهد. و گرنه سعی نکنید...