بهنام جان، دوستم تعریف می کرد

بهنام جان، دوستم تعریف می کرد که وقتی باهواپیما برای دیدن مادرم به شهرمان می روم به محـض اینکه می شنود که من با هواپیما آمدم شدیدا عصبانی می شود، و همیشه نصیحتم می کند که با قطار و یا اتوبوس مسافرت کنم، و همیشه وحشت از این دارد که اگر هواپیما سقوط کند سر و کله ات دربداغون می شود، ( باش گوزون چاپیلار ) کمونیستها هم همیشه همانند مادر دوستم سعی می کنند رل وصی قیم اومانیستی را در جامعه باز ی کنند. جامعه مدرن نیازمند انگیزه حرکت، قدرت ریسک، قدرت پیش بینی و مدیریت کلان می باشد که متاسفانه کمونیستها فاقد این توانائی ها هستند نه از نظر سطح تحصیل و نه از نظر تجربی، شعار زنده باد مرده باد هم که برای نسل کارکن و غیر تنبل جامع آب و نان نمی شود.