دوست گرامی نوشته اند « رژیم
آ. ائلیار
دوست گرامی نوشته اند « رژیم با سرهمبندی کردن ایداولوژی افندیسم سلاح برنده ای را کشف کرده است»
از دید من « ترکیسم موجود و رایج در آذربایجان» اندیشه ای ست که بر پایه ی ترکیسم قدیمی قرار دارد.
تئوریهای « پان ترکیسم با تکیه به پان اسلامیسم ، توران گرایی، آذربایجان واحد گرایی( نام کتاب ائلچی بئی)، بورقورد گرایی، ترکیه گرایی » اینها مقولات پایه یی ترکیسم رایج در آذربایجان است. و تز جدایی یا استقلال راست سیاسی آذربایجان، منهای جناح چپ، براین پایه قرار دارد.
مقولات ترکیسم رایج در آذربایجان، تاریچه ی بیرون از حکومت اسلامی دارند و روشن است که آنها ساخته و پرداخته ی حکومت ایران نیست.
آنچه به حکومت ایران مربوط است « مانور سیاسی-نطری -تاکتیکی» ست که با وارد شدن به عرصه ی « تئوری ترکیسم رایج» انجام داده است و میدهد.
« ترکیسم موجود در آذربایجان با خصلت ناسیونالیسم ترک آذربایجان » پایه ی خوبی شده به « مانور نظری» حکومت .
رژیم توسط « مقاله و تفسیر و کامنت و فعالان اش در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و غیره» برپایه ی « ناسیونالیسم و ترک گرایی و ترکیه پرستی و غیره» با دشمنان خود تصفه حساب میکند:
1- ایجاد تضاد بین خلقها( ترک-فارس-کرد -عرب وو)
2- ایجاد تضاد بین فعالان( با ایجاد درگیری بین افراد)
3- رهبرسازی مستقیم و غیر مستقیم
4- ایجاد نفرت بین فعالان و جریانهای سیاسی
5- شرکت در تبلیغات ضد فرهنگی سیاسی
6-شرکت در تبلیغات ضد چپ، ضد زنان، کارگران ، ادبیات
7- تئوری بافی های انحرافی در مقولات ترکیسم
8- مخفی کردن تضاد خلق با حکومت - که تضاد عمده است. با علم کردن تضاد جانبی« شوونیسم و تبعیض دیده»
و دهها مورد دیگر.
---
عوامل حکومت این کارها را با « ترکیست نشان دادن خود» انجام داده و میدهند.
تئوری ترکیسم موجود در دست حکومت ابزار خوبی شده برای ضربه زدن به مخالفان خود.
از این رو نیز این تئوری رایج قدرت حفاظت از خود را ندارد. البته این قدرت را هیچ و قت نداشته است. چون همیشه مجموع ایده های بی در و پیکر و عوام گرا بوده است. و هر از راه رسیده ای می توانست و میتواند از آن سوء استفاده کند.
--
لازم است « تئوری مبارزه ی حقوقی» به این هرج و مرج و سوء استفاده ها خاتمه دهد.
« حقوق» در مبارزه ی رفع تبعیض مقوله ایست که میتواند دست حکومت را از سوء استفاده ها کوتاه کند.
او نمی تواند « بین حق و ناحق» مانور بدهد. دست اش رو میشود. اما « ناسیونالیسم، ترکیسم» جوالی ست که هر کس و هر چیزی در آن جای میگیرد.
رژیم توسط « مقاله و تفسیر و کامنت و فعالان اش در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و غیره» برپایه ی « ناسیونالیسم و ترک گرایی و ترکیه پرستی و غیره» با دشمنان خود تصفه حساب میکند:
1- ایجاد تضاد بین خلقها( ترک-فارس-کرد -عرب وو)
2- ایجاد تضاد بین فعالان( با ایجاد درگیری بین افراد)
3- رهبرسازی مستقیم و غیر مستقیم
4- ایجاد نفرت بین فعالان و جریانهای سیاسی
5- شرکت در تبلیغات ضد فرهنگی سیاسی
6-شرکت در تبلیغات ضد چپ، ضد زنان، کارگران ، ادبیات
7- تئوری بافی های انحرافی در مقولات ترکیسم
8- مخفی کردن تضاد خلق با حکومت - که تضاد عمده است. با علم کردن تضاد جانبی« شوونیسم و تبعیض دیده»
و دهها مورد دیگر.
---
عوامل حکومت این کارها را با « ترکیست نشان دادن خود» انجام داده و میدهند.
تئوری ترکیسم موجود در دست حکومت ابزار خوبی شده برای ضربه زدن به مخالفان خود.
از این رو نیز این تئوری رایج قدرت حفاظت از خود را ندارد. البته این قدرت را هیچ و قت نداشته است. چون همیشه مجموع ایده های بی در و پیکر و عوام گرا بوده است. و هر از راه رسیده ای می توانست و میتواند از آن سوء استفاده کند.
--
لازم است « تئوری مبارزه ی حقوقی» به این هرج و مرج و سوء استفاده ها خاتمه دهد.
« حقوق» در مبارزه ی رفع تبعیض مقوله ایست که میتواند دست حکومت را از سوء استفاده ها کوتاه کند.
او نمی تواند « بین حق و ناحق» مانور بدهد. دست اش رو میشود. اما « ناسیونالیسم، ترکیسم» جوالی ست که هر کس و هر چیزی در آن جای میگیرد.