عزیزیم

بگوییم : او فرق خود و دیگری را- نه از راه تفاوت فرهنگ ترکی و غیر ترکی، بل از راه مد نظر قرار دادن نسب طایفه ای خود با نسب طایفه ای دیگر-نشان دهد و کسانی را که میگویند « تو فارس ترکی زبان شده هستی» متوجه سازد که سخن شان را قبول ندارد. خود را از « طایفه و نسب» گروهی از انسانها که « ترک» نام دارند میداند.

اینجا واکنش- یک روشنگر( آدم عادی و غیر سیاسی مد نظر نیست)- به طرف مقابل « نسب گرایی و طایفه گرایی» ست چرا که آنرا نفی میکنند و چیزی جعلی می تراشند.
خوب ظاهراً کار ایرادی ندارد، ولی
در واقع خطا خطا ی اساسی ست:

1- روشنگر در قرن 21 به « طایفه و نسب» می چسبد و « نسب گرایی و طایفه گرایی» میکند. این ایده و عمل شایسته ی روشنگر در این عهد و زمانه نیست. پاسخ سیاسی نداده .
2- با نسب گرایی و تأکید بر « ترکم ترک- منظور نسب ترک » غیر مستقیم مرام و ایده لوژی ترکیست ها را که میگویند« ترکم ترک» ناخواسته تقویت و صحه میگذارد، در صورتی که منظور ایده لوژیک ندارد ولی « سخن و کارش» به نفع تبلیغ ترکیسم است. البته غیر مستقیم و علی رغم میل خود و ناخواسته. و از روی خطا.
3- آ.ائلیار اینجا نتوانسته سخنی بگوید که مورد « سوء استفاده ی ایده لوژی ترکیسم قرار نگیرد». واکنشی و ساده اندیشانه و سطحی به قضیه برخورد کرده است. نسب طایفه ای را در نظر گرفته -و به جای آن نسب فرهنگی نگذاشته و مطرح نکرده است.
صحیح طرح نسب فرهنگی ست که « ترک» است. نه « نسب طایفه ای» .
--
اینهم نقد « ترکم ترک» سرودن آ.ائلیار. که دیگر نسبی حرف نزند که خوب و شایسته نیست. البته با فرض اینکه
به جای نسب فرهنگی، نسب طایفه ای طرح بکند- که البته در متن ترکی این کار صورت نگرفته است.
-
در متن ترکی راجع به « نسب»، نسب انسان در نظر گرفته شده و چیز درستی ست.
در رابطه با « ترک» ، فرهنگ ترگی در نظر گرفته شده است ، و تفاوت را در فرهنگ دیده، که این نیز درست است.
نتیجه:
طرح نسب فرهنگی(فرهنگ ترکی آذربایجان) برای شخص سیاسی درست است، ولی طرح نسب طایفه ای کار عوامانه ایست.
من ترکم - (پیش ما) به معنی « کسی که دارای فرهنگ ترکی آذربایجان است» درست است.
اما اینکه « خون و گوشت و استخوان من ، نسب طایفه ای یا فیزیوژیک من - به طایفه ی چند هزار سال پیش ترک متصل است، درست نیست.
این دو را لازم است فرق بگذاریم.