پناهندگان کورد در اروپا اکثرا

به شلوار گشادشان می نازند و اکثرا سوسیال بگیرند و با قوم قبیله و عشیره به ترکیه و از آنجا هم به طمع حق سوسیال گرفتن  به اروپا آمده اند، و طبیعتا هیچ ارتباطی هم با اروپائیان ندارند، و فقط در جمع بسته عشیرتی خود با هم ارتباط دارند، و از فرط بیکاری اکثرا در پارکها و یا در مراکز شهر با لباس کردی و تسبیح و سیگار به لب، دور هم جمع می شوند، و حرفهای تکراری را دوباره تکرار می کنند، در سالهای اخیرا با چراغ سبز روحانی و ارومیه نامیدن آزربایجان غربی و با دادن هندوانه به زیر بغلشان و با مطرح شدن کردستان بزرگ،،، اینها هر روز با یک نقشه اطلس و مداد،، صندلی های پارکها را در کشورهای مختلف اروپا اشغال می کنند، و ساعتها بر سر گسترش مرزهای کردستان با هم بحث می کنند و همانند دلالان بازار فروش احشام با هم چانه می زنند و هر روز خطوط روزهای قبل را پاک کرده و وسعت کردستان را بزرگترش می کنند، من کردی را تا حدودی می فهمم، و آنها هم به تصور اینکه من اروپائی هستم، و زبان آنها را نمی فهمم با صدای بلند در مورد گسترش نقشه کردستان با هم بحث می کنند، طبیعتا اگر مشکل قانونی نداشت، فیلمشان را می گرفتم تا بینندگان با دیدن جاه طلبی کودکانه اینها از خنده روده بر شوند، در فارسی ضرب المثلی است: که می گوید: در غربت زیاد لاف می زنند، ولی آزربایجانی ها هم باید چشمهایشان باز کنند، و از فروش املاک به اکراد امتناع کنند، چون یکی از راههای مسالمت آمیز برای اشغال یک سرزمین، خرید املاک بومیان و زاد و ولد بیش از حد می باشد، ما در ترکی هم ضرب المثلی داریم ائله دئدی دئدی ده بیر ملاکه دی، بیردن گوررسن ایش چین اولدی، البته بکمک رژیم. درضمن برای بی تفاوت بودن و مساله را جدی نگرفتن بعضیها هم ضرب المثل دیگری هست، با این مضمون : اوئلونی اوز باشئنا قویسان سئچار کفنین باتئرار