من کارگر بی پول و کارتن خواب

خریدن کفش و پوشاک نو و حتی دست دوم ندارم، بسیاری از روزها بیکار هستم اما اگر کاری گیر بیاورم و از بامداد تا شامگاه مانند جانوران کار کنم پولی که کارفرما می دهد حتی برای خریدن نان های ساده ای مانند لواش و بربری و سنگک نیز بسنده نمی کند! اکنون کارگر بی پول و کارتن خواب و گرسنه ای مانند من که در فقر مطلق دست و پا می زند از کسانی که به قلعه بابک می روند این پرسش ها را دارد:

یک - من اگر مانند شما بخواهم به قلعه بابک بروم با کدام پول می توانم کفش کوهنوردی، جوراب کوهنوردی، دستکش کوهنوردی، شلوار کوهنوردی، کاپشن کوهنوردی، کلاه کوهنوردی و ..... را بخرم؟ (برای خریدن یک جفت کفش کوهنوردی باید پنج میلیون تومان پرداخت!)

https://www.digikala.com/product/dkp-407779

دو - من با کدام پول می توانم مانند شما پیش از رفتن به کوهنوردی کله پاچه بخورم؟ و یا پنیر لیقوان به همراه گردو و نان سنگک کنجدی و چای سیلان؟ (هر کیلو پنیر لیقوان صد و پنجاه هزار تومان، هر کیلو گردو دویست هزار تومان، هر کیلو چای سیلان صدهزار تومان!)

سه - من با کدام پول می توانم مانند شما در هتل های لوکس با هزینه ای که برای شما ناچیز و برای من کمرشکن است بمانم تا بتوانم به قلعه بابک بروم؟

چهار - هزینه های دیگری مانند نهار و شام و کرایه خودرو و ..... را با کدام پول می توانم پرداخت کنم؟

پنج - سودی که رفتن به قلعه بابک برای من و کارگران و رنجبران گرسنه ای مانند من دارد چیست؟ و رفتن به قلعه بابک و داد و هوار راه انداختن درباره زبان و نژاد و تبار و اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی و ..... کدام گره از گره های بی شمار من و کسانی مانند مرا خواهد گشود؟

******************************

نتیجه نهائی: پیروان پان های رنگارنگ ناسیونالیستی که با جیب های پر از پول و شکم های سیر و خودروهای مدل بالای گران بها به قلعه بابک و آرامگاه کورش و ..... رفته و در آنجاها داد و هوارهای ناسیونالیستی و نژادپرستانه راه می اندازند وابسته به بورژوازی و سرمایه داری هستند و کارگران و رنجبران و دهقانان گرسنه و ستمدیده باید امیدشان را از چنین کسانی ببرند (به لینک زیر نگاه کنید)

http://iranglobal.info/node/42737