آقای داور گرامی،

موسوم به ایران در اقلیت است. ملل و بهتر بگیم اتنیکهای غیر فارس نه تنها در جغرافیای ایران، صاحب جغرافیای زیست محیطی مختص بخود اند، بلکه فراتر از این صاحب زبان و فرهنگ مخصوص خود هستند.
منظور شما از واژه "حفظ منافع ملی" چیست؟
آیا منظور شما حفظ هژمونی زبان و فرهنگ فارس بر ملیتهای غیر فارس است؟
ممکن است خواهش کنم عبارت "حفظ منافع ملی" را کمی باز کنی، تا خوانندگان با اهداف و ماهیت گفتار شما دقیق تر آشنا شوند؟
خودت میدانی ایران کشور چند ملیتی است. ملل تشکیل دهند جغرافیای موسوم به ایران عبارتند از : ملت تورک، ملت عرب، ملت بلوچ، ملت ترکمن..تا الی آخر، آیا منظور شما از اصطلاح " حفظ منافع ملی" حقوق زبانی فرهنگی، آزادیهای سیاسی، همچنین آزادیهای ملی مدنی ملل ایران است، یا منظورت فقط منافع اقلیت فارس؟

اصطلاح منافع ملی، که شما از آن صحبت میکنی آیا با معیار های دمکراسی ارتباطی دارد؟
مقوله دمکراسی یک بحث علمی است. یعنی منطبق بر اصول و موازین حقوق بشر و قانون طبیعی است. اصل و پایه قانون، وجدان و منطق است. یعنی احترام به حقوق دیگران شرط اساسی دمکراسی است.
آیا شما به حقوق زبانی ـ فرهنگی، اقتصادی، به حقوق آزادیهای سیاسی و حق تعیین سرنوشت ملل غیر فارس ایران احترام قائلی؟

اگر چنین است، لطفا برای خوانندگان بفرما عبارت "حفظ منافع ملی" که شما از آن صحبت میکنی شامل حقوق ملیتهای غیرفارس ایران نیز میشود؟
برای مثال فرض کن فردا دری به تخته خورد، شدی شاه ایران. آیا مثل خانواده منحوس رضا پالانی و پسرش، یا مثل آخوندهای مستبد تهران، شما نیز میخواهی با ضرب و شتم، به زور زندان، و شکنجه اعدام، زبان چهل میلیون تورک آذربایجان را قدغن کنی؟
با تقدیم احترام منتظر جواب هستیم.