باید سپاسگزار بود که حزب چپ

انچه باید مورد نقد وبررسی قرار گیرد نقش چپ در ایران و شکست چپ اساسن در جهان است.تجربه شوروی و انقلاب ایران نشان داد چپ نه تحمل دمکراسی را دارد ونه خواهان ان است. بهترین فرصت برای چپ همان دوران پس از سال 57بود که چپ می‌توانست و می‌بایستی از ازادی دفاع کند ولی از این وظیفه تاریخی اگاهانه سرباز زد .
حمله و کارشکنی در دولت بازرگان و همکاری در جرم وجنایت اخوند ها چپ سرنوشت خویش را برای همیشه بتاریخ سپرد .
گذشته از داوری تاریخی در باره چپ پرسش این است ایران به چه تعداد حزب چپ نیاز دارد ؟دهها گروه و حزب کومونیستی تا کنون موفق به داد ن یک اعلامیه مشترک نشده اند .حزب چپ در عمل مدافع نظام اسلامی است در حالیکه دیگر جریانات چپ خواهان براندازی هستند .سیاست دو پهلوی حزب چپ در حقیقت علیه چپ و ایجاد شکاف در گروه مخالفان نظام است .بنظر می‌رسد حزب چپ و بویژه حزب توده به پایان تار یخ خود رسیده اند وبرای چپ راهی جز انحلال حزب وسازمان و دسته وگروه نیست و تنها راه باور به عدالت و ازادی ویا همان سوسیال دمکراسی است .