سیمای زن در فرهنگ فارسی:

سیمای زن در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی

زنان را ستایی سگان را ستای / که یک سگ به از صد زن پارسای!
***
زن و اژدها هر دو در خاك به / جهان پاك ازين هر دو ناپاك به!
***
زنان را از آن نام نايد بلند / كه پيوسته در خوردن و خفتنند!
***
دل زن همان ديو را هست جای / ز گفتار باشند جوينده رای!
***
به اختر كس آن دان كه دخترش نيست / چو دختر بود روشن اخترش نيست!
***
که را دختر آيد به جای پسر / به از گور داماد نايد بدر!