تبریزی گرامی، اندیشه را

تبریزی گرامی، اندیشه را نمیتوان از بین برد- و درست هم نیست که اقدام به از بین بردن آن کرد. اندیشه به تدریج با تغییرات زمان و زندگی - توسط علم و روشنگری - خود به خود میمیرد. بعضی اندیشه ها دیر پا هستند چون زمینه عینی در جامعه دارند. بعضی اندیشه ها هم که مشکلات بهزیستی مردمان را حل میکنند لازم است که رشد یابند. راه مسایل مردمان گوناگون- هم اندیشی برای یافتن راحلهای درست نسبی ست که در طی زمان مرتب اصلاح و تکمیل و تکمیل تر شوند. آنهم به یاری همگان ممکن است. حقیقت کامل وجود ندارد- و در مالکیت کسی هم نیست. حقیقت نسبی را تنها به کمک همه ی طرفین میتوان یافت. چون زوایای بسیاری دارد و نسبت به زمان و مکان و آدمها و محیط نیز همواره در تغییر است. ممنون از زحمت شما.