Skip to main content

هم میهن گرامی، برای اینکه از

هم میهن گرامی، برای اینکه از
Anonymous

هم میهن گرامی، برای اینکه از جستار دانشی بالا بسیار دور نشویم ، هم اکنون من نمیخواهم به این گفتگوی کارشناسانۀِ زبانشناسی اندر شوم تا سهم «واژگان آرامی» را در زبان هَخامنشی نشان دهم. تنها این اشاره کوتاه شاید نیاز باشد که در زمان هَخامنشیان دستکم هشت زبان در ایران در کنارهم رواگ داشت (رایج بود)، همانند زبان دربار، زبان دیوانی (اداری)، زبان مردم روامند (عادی) .....ولی از گفتۀِ شما برنمیآید که کدام یک از زبان های هَخامنشی فردید (منظور) شماست. ادامه دارد

در نوشتۀِ بالا تنها چهار واژه از زبان پارسی میانه (پهلوی/ساسانی) بکار بُرده شُده است، ولی دیگر واژگانی که شما آنها را ناآشنا (نامأنوس) مینامید، ساخته و پرداختۀِ فرهنگستان ایران هَستند که برای «طیاره» واژۀِ «هواییما» را ساخت، برای «قطار»، واژۀِ «آهن نورد»، برای «مریض خانه»، واژۀِ «بیمارستان» و برای «مَطبَخ» آشپزخانه را. اگر در هشتاد سال گذشته دیگر ایرانیان همانند شما خودشان را به واژگان پارسیِ نو ساخته بدست فرهنگستان ایران خوی نمیدادند که هدفش جایگُزین کردن این واژگان با وام واژگان بیگانه در زبان پارسی است، امروز نیز واژگان «هواپیما»، «بیمارستان» و «آشپزخانه» به همان اندازه برای شما نامانوس جلوه میکرد که واژۀِ «همبودگاه (جامعه)» در نوشته بالا.
پس اگر شما براستی ایرانی هَستید و دلبستگی به زبان و فرهنگ ایرانزمین دارید، بهتر است که «رنج» خوی گرفتن به واژگانِ نویِ پارسی را به خودتان بدهید، تا نسل آینده ایران بجای بلغور کردن به زبان عربی، به زبان شیرین و خوش آوای پارسی سُخن بگوید.