جناب آقاي جمال براي شما مي

قتل عام حلبچه در سال ۱۹۸۸ توسط صدام حسین خونخوار با حمایت همه جانبه غرب جنایتکار همچنان قلب هر انسان آزاده ای را می آزارد . غرب در هر جا که منافعش ایجاب کند حق را ناحق و نا حق را حق جلوه می دهد اما در برابر عدالت الهی هیچ کس نمی تواند به ناحق خود را محق جلوه دهد . امروزه در هر جای کردستان هر کرد با وجدانی یادی از شهدای مظلوم حلبچه می کند که در سال ۱۹۸۸ قربانی جنایت های صدام حسین شدند . پژاک نیز در سایت خود اعلام کرده است به این مناسبت مراسمی را برگزرا کرده است . صدام در حلبچه ۵۰۰۰ کرد را قتل عام کرد و بیش از ۱۵۰۰۰ کرد را مجروح کرد . تعداد معیار نیست معیار اصلی ماهیت عمل است . چه یک کرد یا هر انسان دیگری را بکشند چه هزاران . در هر دو حالت عملی است شنیع و غیر قابل قبول . خداوند زندگی را به فرد بخشیده و جز او هیچ کس حق ندارد آن را از او بستاند .



با نگاهی به عملکرد پژاک از سال ۲۰۰۳ ( سال تاسیس اش) می بینیم که از آنچه اعلام کرده فرسخ ها فاصله دارد و ارمغانی جز این برای کرد ها رانداشته است : کشتن کردهای منتقد به عملکرد آن به بهانه جاسوسی برای ایران آنهم بدون محاکمه و اثبات درستی یا نادرستی موضوع باعث زندانی و شکنجه و اعدام شدن جوانان کرد صرفا برای مانور تبلیغاتی در مراجع بین المللی حقوق بشری طوری که بیشترین آمار اعدامی های سال های اخیر اعضای پژاک بوده اند .دخالت مستقیم در ترانزیت و پخش مواد مخدر در سطح منطقه و بین الملل که در تمام گزارشات پلیس بین الملل نام پژاک با مادرش پ ک ک در آن به چشم می خورد و ...



حال پژاک که خود کردکشی می کند و به صورت مستقیم و غیر مستقیم کردها را به زندان و شکنجه و اعدام می فرستد در جایگاهی هست که ادعای مبارزه برای کرد را بکند ؟ آیا این دشمنی با کرد نیست و بدتر این که در لباس دوست و کرددوستی ؟ صدام کرد می کشت پژاک هم کرد می کشد و به کشتن می دهد . شاید شکل عمل شان متفاوت باشد اما ماهیت آن یکی است . من معتقدم با این توصیف پژاک دشمن کرد است نه مبارز برای آن .


http://zedepjak.blogfa.com/post-53.aspx