دوست گرامی، ایرانی، من با پان

دوست گرامی، ایرانی، من با پان ترکیسم و پان های دیگر کاری ندارم اما بدبختی آنجاست که شما ترک نیستید و زبان ترکی را نمی دانید و من هر اندازه درباره زبان ترکی و ویژگی های آن برای شما بنویسم هوده ای نخواهد داشت! باز هم می گویم کسی می تواند درباره یک زبان و ویژگی های آن داوری کند که آن زبان را بداند و بفهمد و گر نه بدون فهمیدن یک زبان داوری کردن درباره آن زبان ره به جائی نخواهد برد! دانش زبانشناسی نیز پیوندی با بوم گرائی و رویدادهای تاریخی و نسک های نوشته شده و یا شماره گویشوران به آن زبان ندارد. دانش زبانشناسی برای ارزیابی یک زبان و ویژگی های دستور زبانی و پیشرفته یا کاستی دار بودن آن زبان در سنجش با زبان های دیگر ابزارهائی دارد که نه با پان های رنگارنگ پیوند دارند و نه با نسک های نوشته شده و یا شماره گویشوران آن زبان! برای نمونه دانشمندان بسیاری بوده اند که بهترین نسک ها را به زبان عربی نوشته اند و زبان عربی میلیون ها گویشور در جهان دارد. بهترین چامه ها را سرایندگان عرب زبان هم پیش از پیدایش اسلام و هم پس از پیدایش اسلام به زبان عربی سروده اند و نسک (اَغانی) نوشته (ابوالفرج اصفهانی) جُنگ بی همتائی از این چامه هاست اما از دیدگاه دانش زبانشناسی زبان دیگری که هم خانواده با زبان عربی بوده و از گروه زبان های سامی است یا همان زبان (عبری) بسیار پیشرفته تر از زبان عربی است. شماره گویشوران به زبان (عبری) بسیار کمتر از شماره گویشوران به زبان عربی است و هیچ دانشمندی به زبان (عبری) نسک ننوشته است و شماره چامه های زبان (عبری) در سنجش با چامه های زبان عربی کمابیش صفر است! پس آیا می توان گفت زبان (عبری) بدتر از زبان عربی است؟ از این روی این وندآوری شما که می گوئید چون فلان نسک ها به زبان ترکی نوشته نشده اند پس ترکی دارای کاستی است نادرست است. سخن دیگر آن است که شما از کدام زبان پارسی سخن می گوئید؟ زبان پارسی کنونی هنگامی که انباشته از واژگان عربی است را تنها می توان چهره ای از زبان عربی دانست نه پارسی! مگر آن که این زبان را دانشمندان و اندیشمندان زبانشناس بویرایند و پس از ویرایش آن را پارسی بدانیم و یا بنامیم! در همین ستون یکی از دوستان وچکی نوشت و خواستار برابر پارسی آن شد: ( از نقطه ای خطی مماس بر دایره رسم کنید ) برابر پارسی سره این وچک چنین است: ( از تیلی کشی سایا بر پرهون بکشید ) در این وچک (تیل) پارسی برابر با (نقطه) عربی است و (کش kash) پارسی برابر با (خط) عربی است و (سایا) برابر با (مماس) عربی است و (پرهون) پارسی برابر با (دایره) عربی است و واژه (پرکار) نیز که با واژه (پرهون) هم خانواده است در آغاز (پرهون کار) بوده است و سرانجام (پرکار) شده است. من که ترک هستم توانستم برابر وچک یاد شده را به زبان پارسی سره بنویسم اما شما و دوستان دیگری که این همه در ستایش از زبان پارسی می نویسید توانستید کاری را که ترکی مانند من انجام داد به انجام برسانید؟ نه! نتوانستید! چون شما با آن که خود را پارس زبان می نامید آن چنان با واژگان عربی خو گرفته اید که نمی توانید بدون به کار بردن واژگان این زبان نوشتاری بنویسید یا سخنی بر زبان آورید! دوست گرامی، ایرانی، من درباره زبان ترکی سخنی نمی گویم چون شما ترک نیستید اما درباره زبان پارسی به شما می گویم که پس از نابودی رژیم سر تا پا لجن جمهوری اسلامی اگر من و شما بخواهیم زبان پارسی زبان کاربردی ایرانیان شود باید آن را از صفر بازسازی کنیم و گر نه زبانی که اکنون پارسی نام دارد چهره ای از زبان عربی است نه پارسی!