با درود فراوان- جناب فرهاد

با درود فراوان- جناب فرهاد اغلو! از آخر شروع مي‌كنم، اگر فكر مي‌كنيد بي ادبي كردم پوزش مي‌خواهم اما شما نيز بايد بدانيد نوشته‌ي تاريخي تحليلي بيانيه حزبي در يك متينگ نيست و اينهمه عصبيت و ناسزا و كاربرد جعلي واژگان را نيازي نيست. باري، ايران را جعلي بيان كرديد، فقط بدانيد هر كس كه چنين فكري كند بايد به آگاهي تاريخي او شك كرد ويا او را مغرض دانست. از جمهوري آذربايجان و تركيه سخن نمي‌گويم كه كشورهايي معاصر هستند، از جايي سخن مي‌گويم كه ايران نام دارد و جايگاه مردم ايراني! همان جايي كه نظامي گنجوي‌اش مي‌گويد: همه عالم تن است و ایران دل/ نیست گوینده زین قیاس خجل/ چون که ایران دل زمین باشد/ دل ز تن به بود یقین باشد (از هفت پیکر نظامی)- مطمئن باشيد شما با اين نوشته‌تان پيكارگري عليه راسيسم نيستيد، بلكه شما خود راسيست كامل و با تمامي مولفه هايش هستيد. در مورد تملك طايفه‌اي تورك‌ها؛ منوظر همان است كه نوشته ايد كه اينجا تورك است و مال ما و نه مال ديگران!! اين نحوه‌ي نگرش يعني در دوران فئودالي و پيش از آن سپري كردن. طائفه‌هايي كه اين چشمه و آن چاه و مرداب و بيشه را از آن خود مي‌دانستند و حاضر بودند براي آن سالها با طائفه همسايه خود بجنگند. شما چنين نيز هستيد! من چه فكر مي‌كنم: برايم فرقي ندارد اينجا ترك‌زبان است و يا كرد و يا گيلك و امثالهم- اگر قصد جدا كردن بخش از بخش ديگري از ايران را نداريم چرا بايد چنين مرزهايي قائل شويم، از اين‌همه ترك و فارس خطاب كردن مردمان و سرزمين‌هايشا جز راسيسم و نژادپرستي پانتركيستي چيزي نتيجه مي‌گردد؟ هرگاه جايي را به نژادي متعلق دانستيد يعني قصدي خاص داريد!