Skip to main content

سلام دوست گرامی آقای تبریزی،

سلام دوست گرامی آقای تبریزی،
بهنام چنگائی

سلام دوست گرامی آقای تبریزی، صمیمانه ازمهرتان قدردانی می کنم وهمینطور بخاطر خواندن مقاله و پانویس تان. راستش را بخواهید این مقاله با مضمون کنونی ش، اولین نوشته ی من پیرامون موضوع جنجال برانگیز ملت ها و حقوق طبیعی آنها و فدرالیسم و درک درست اجتماعی ـ طبقاتی در موردشان نیست؛ بلکه چندتائی می شوند که نوشته ام و در بعضی موارد حتا سعی کرده ام موضوع را هر چه بیشتر و بهتر بازگو کنم، بدون آنکه مطلب زیاد طولانی شود. البته تاکید شما بر راه حل عبور روشنگرانه و آگاهی بخش هم بسیار درست است و اهمیت دارند؛ که من در فرصت مناسبی بدان ها خواهم پرداخت. اما همانطوریکه بوضوح در مقالات متعدد دیده می شود؛ در مواردی فراوان و البته عناصری شناخته شده و انگشت شمار، بخشی از نگاه ها یکسویه و بشکل کاملن تحریک آمیز، سعی در تحریف مبارزات ملی، در درون کشور رنگین ما را دارند که این تندروی های افراطی ناسیونالیستی و ماجرا،

جویانه بسیار ناگوار، خطرناک و دشمنی افکن است؛ که علاوه براینکه امکان دست یابی به حق تعیین سرنوشت ملت ها را در برابر زورمداران ضعیف و ناتوان می سازد، همزمان و عملن هم می تواند برای فردای همه ما بسیار جنون انگیز باشد. و نیازی بدان نیست؛ در حالیکه امروز وزنه نظری و آرمانی جریان ها و نیروهای دمکرات، مترقی و چپ بسود کفه فدرالیسم است؛ ملت های ستمکشیده ی ایران در اکثریت مطلق هستند، اگر هوشیار و متحد برای آن امر هم، صفوف خود را منسجم و یکپارچه سازند، پیروزی و موفقیت فدراتیویسم خواهان حتمی و جدی ست. از طرف دیگر نکته بسیار حیاتی و واقعی ای که عملن و عمدن از بررسی های ناسیونالیستی کنار نهاده می شود، همانا مبارزه برای نان بر علیه استثمار داخلی و بهره کشی در مناطق سکونت ملی ملت هاست، که تحت هیچ شرایطی نباید فراموش و یا کم رنگ شود. مبارزه با سرمایه داری انگل ملی و جهانی شامل حال و آینده قریب به اتفاق همه مردم کارگر و مزدبگیر ما می شود و.... تندرست باشید