سلام آقای ایرانی، چقدر از این

نظرات مان داد و ستد می کنیم! پس هیچکدام از ملت های ایران بر علیه منافع درست، ضروری و حیاتی خویش به نزاع با خود بر نمی خیزد، بلکه شاید و البته قطعن نگران دزدیده شدن و یا فروریزی و سرکوب آنهاست. پس در این میان باید محور و منافع عام و نزدیکترین و حیاتی ترین آنها، دست آویزهای همبستگی های مان باشند؛ که به نظرمن: پیش و بیش از هرکدام، ابتدائن نان و سرپناه و پوشش مناسب و آموزش و پرورش و رفع تبعیض ها و دیگرها ضروریاتی است؛ که از جمله مهمترین انها که باید بدون سازش برای برپا خاست! مثلن همین تحصیل بزبان مادری و ترویج و تبلیغ آزاد همه آنها و ویژگی های فرهنگی شان می باشند که باید حکومت فدرالیستی پاسخ درست به آنها را در دستور کار امروز خود داشته باشد تا برای فردای حتمی دچار چه کنم چه کنم نشود. آیا چنین نگاه همگانی، برترستیز، فراملی، طبقاتی، درست و نشانه ی سلامت روان، نظر و اعتقاد واقعی به همگان و حل ریشه ای مصائب جامعه ی رنگینِ طبقاتی ست؟ چرا هست! رویتان را می بوسم. تندرست باشید