از نظراته شما بسیار صحیح بود

حر ف و سخن ستار خان را نه میگن "من می خواهم هفت دولت زیر بیرق ایران باشد من زیر بیرق بیگانه نروم " درود فراوان بر او و یارانه او .آ ذ ربايجانيان فرزندان مادان آريايي‌اند، همان قومي كه كردان و لران امروزي بازماندگان اينانند، گويش آذري خود را به سختي در برابر تركتازان نگه داشته، اما در پايان،‌دگرگوني‌ها به گونه‌اي شد كه دگر توانايي در برابر اين يورش بيرحمانه را از كف دادند، بدين گونه كه...
زرتشتیان راه را برای عربان مها جم باز کردند شاه اسمعیله صفوی تر کمن برای محموده افغان.اینبا با ر خدا داند .کسانی که حتا اصالته تاریخی فرهنگی ندارند .اینها یا ران خرسه شمالی هستند. میدانید ما کشوری به نام تاجیکستان نداریم ! تاجیکستان ساخته این روسیه خرسه شمالی است. همین کار را با آران کردن نامه ان را گذاشتند آذربا یجان که بعد این ور راهم بالا به کشند اما اشتباه میکنند . ٥٠ سال پهلوی و ١٧ سال کریم خان زند فارس بوده الباقی ترک بودند شما که فارس فارس میکنی این فارسها خودشان بد بخت هستند از دسته این حاکمینه ترک تبار فارس به معنی همان لر خودمان است. ما باید خوده من خودمان را به ذ ا یم این مشکله خوده ما ن است. خوده ما ن باید دست در دسته هم باید به این ننگ پایان به دهیم . منه آذری همه جای ایران خانه من است . ایران عزیز با زبانه ملی برای ارتقای سواده عمومی بسی جای افتخار است ٢٥٠ ملیون فا رسی زبان هستند یا بهتر بگیم در ی زبان هستند .ایران خانه همه ا قوامه ایرانی است بس . مشکله ما حکومته جمهوری اسلامی با خلیفه ان خامنه ای است.
همین خوزستان خودمان که میراث دار تمدنه ایلامیان است که تا به ٦٠٠٠ سال قاب از میلاد میرسد و دارای زبانه خو ز ی است. از سر بی دانشی و نا دانشی سا ز ه عربی میزنه مثله بعضی از این آذری ها ی خودمان که ترک ترک میکنند البته ما از پدرانه و مادران خود آموخته یم اصل و نصب از کجا میبریم. به جای اینکه برود زبان خو زی را احیا کند عرب عرب میکنه با پو له عربستان .روز به روز از هویت خودش دور میشن این حکومت ها با دولت های دست نشانده خودشان میان و میران این ما هستیم که میمونیم و خاطره بد یا خوبه آنان. آنها تاریخ هم مینویسند هماننده فاتحان که تابه امروز نو شته اند. اما تاریخه سینه به سینه و زبانی که به تا تا رها عثمانی ها عرب ها صفت میدهد باقیست.

"تا دیگری برای من میاندیشد، من، بنده وعبد اوهستم. تا اندیشه دیگری، جای اندیشیدن مرا میگیرد، من، به عقیم بودن خود، گواهی میدهم و با اندیشه دیگری، عقیم بودن خودرا میپوشانم. تا اندیشه دیگری، مرا روشن میکند، بیان آنست که « آتش جان من »، خاموش شده ومُرده است. تامن با این « روشنائی وامی »، روشنگرجامعه میشوم، جامعه را، روشن نمیکنم، بلکه با این روشنائی، آتشِ جان مردم را میکـُشم، تا آنکه این روشنائی وامی مرا بپذیرند. خدای ایران، روشنگری نمیکرد، و روشنی به کسی وملتی، قرض نمیداد تا آتش جان آنهارا بمیراند، بلکه افتخار خودرا این میدانست، که آتش جان انسانهارا بیفروزد، تا همه انسانها ازآتش جان خودشان، روشن شوند. خودشان، سرچشمه روشنی وبینش گردند، تا خرد انسانها، شعله وتابش آتش جان انسانها باشد. روشنائی که ازآتش جان خود انسانها برنخاسته باشد، نشان عقیم ونازابودن آنهاست و آنها که عـقیمند، عبد وبنده میشوند. فکری روشن است که، ازآتش جان خود انسان، افروخته شده باشد. فکری روشنست که جان خود انسان، آنرا آفریده باشد. این مَـنیدن یا اندیشیدنست که با آن، انسان، « من » و سرفراز و آزاد میگردد." از گفتاراستاد منو چهرجمالی