ایران دوستان باید توجه داشته

ایران دوستان باید دقت کنند که نسبت به شعارها یی چون زنده باد آذربایجان حساسیت بیش از حد نداشته باشند. علاقه آذری به فرهنگ، زبان آذری, آذربایجان و تیم تراکتور درست به مانند علاقه اصفهانی به لهجه اصفهانی، زاینده رود، شهر اصفهان و تیم سپاهان است. چگونه وقتی یک اصفهانی بر روی تیم سپاهان تعصب دارد این دلیلی بر ایران ستیزی او نیست ولی تعصب آذری نسبت به تیم تراکتور با علاقه به ایران در تضاد است؟

من دوستانه تبریزی زیادی دارم همگی ایران دوست و به شدت مخالف تجزیه طلبانند، ولی همگی آنها به زبانه مادری خود علاقه دارند، اسامی آذری برای فرزندان خود انتخاب کرده اند، طرفدار تراکتور هستند، نگرانه دریاچه ارومیه هستند و خواهان آموختانه زبانه مادری خود در کناره زبان فارسی هستند.
به دلیله آنکه من امکان معاشرت با آنها را دارم اطمینان دارم که این گرایشات آنها و خواسته هایشان هیچ تضادی با ایران دوستی آنها ندارد، ولی برای کسی که امکان معاشرت با آذری ها را نداشته شاید این شبه ایجاد شود که این رفتارها در تضاده با ایران دوستی هستند، که صد البته اینگونه نیست.

اینجانب شخصا معتقدم تجزیه طلبان ۱۰ تا ۲۰ درصد جمعیت تبریز و حومه را تشکیل میدهند که البته در شرایطه خلاء قدرت مرکزی نیروی عظیمی هستند. البته این درصد در میان افراده تحصیل کرده و آگاه کمتر و در میانه نسل جوان طبقاته پایینه جامعه بیشتر است.

من هم با پان ترکهای تبریزی و افراطی برخورد داشته ام ولی تبریزی های ایران دوست بیشتری دیده ام.

در مورد طرفدارانه تراکتور هم به این نکته باید توجه داشته باشد که ۲۰ تا ۳۰ هزار نفره اینها از تندرو ترین بوزقورتها هستند که از تبریز و تمامی شهرستانهای اطراف تبریز به ورزشگاه سهند می آیند. پس طبیعی خواهد بود که شعارهای تندی بدهند که خوشاینده ایران دوستند نباشد.

تبریزی های عزیز نیز باید توجه داشته باشند که حساسیته ایران دوستان نسبت به تبریز از آنجا ناشی میشود که انتظاره چنین برخورداهایی از تبریزی ها نسبت به ایران نمیرفت و دیدنه چنین رفتار هایی از طرفه تبریزی ها موجبه رنجیدگی خاطره وطن پرستان است.
من معتقدم که اینها هنوز درصده بالایی از تبریزی ها را تشکیل نمیدهند ولی به علت آنکه از اقشاره پایین جامعه هستند قدرت لشکر کشی بالایی دارند و در نبوده یک سازماندهی برای ایران دوستان تبریزی اینها تبدیل شده اند به تنها گروه سازمان یافته در تبریز و حومه آن که خود خطرات احتمالی ان را بیش از من میدانید.
ایران دوستان تبریزی از کوچکترین سازماندهی برخوردار نیستند در حالی که تجزیه طلبان از حمایت مشخص باکو، آنکارا و اسرائیل برخوردار هستند، از نظر سازماندهی هم بسیار قوی هستند. حکومت مرکزی هم نسبت به بقیه فعالین سیاسی در تبریز، حساسیت کمتری نسبت به آنها دارد.
در چنین شرایطی نگرانی زیادی از وضعیت فعلی نیست بلکه نگرانی اصلی تدام انفعال ایران دوستان تبریزی و رشد فعالیتهای تبلیغاتی تجزیه طلبان است که در آن صورت در یک افق 20 تا 30 ساله شاهده تبریزی کاملا متفاوت خواهیم بود.
جوانان هميشه به دنبال تجربه هاي جديد هستند و ملي گرايي آذربايجاني در خلأ ملي گرايي ايراني رشد مي کند. راستش تا همينجا هم بايد از ايراندوستي تبريزيها ممنون بود.