ضمن تشکر از جناب بنی طرف عزیز

نمودند. لازم به ذکر است این طیف ملی مذهبی همان جنبش سبز امروز می باشد که مزورانه ناچار از سر دادن همان شعارها و بیانیه های ما در گردهمایی قلعه بابک شده تا مانع ارتقاء جریان ملی به جنبش و آلترناتیوی تمام عیار شود. به عبارتی نوش داروی بعد از مرگ سهراب! / امروز با توجه به مسدود شدن تمام فضاها ( از جمله قلعه بابک؛ بزرگداشت زبان مادری؛ مراسم ستارخان و ... ) تراکتور فضایی برای ایراد مطالبات انباشته شده آذربایجانی هاست. نمونه های تیم های ورزشی نظیر تراکتور برای ابراز مطالبات یا خواستها فراوان است و شاید بارسلونا یکی از نمونه های مشهور آن باشد. طبیعی است در این بین حاکمان ایران با توجه امکانات وسیع خود و موقعیت سنجی های کاملا طبیعی؛ در صدد بهره برداری از آن نیز باشند؛ اما این هیچگاه به معنای امتناع از این فضا و موقعیت برای ابراز مطالبات ملی نمی شود. برخی از دوستان آذربایجانی ما همواره چشم امیدشان به تحولات اپوزوسیون فارس و مرکزگرا بوده و راهی غیر این برایشان متصور نیست و همواره حرکت ملی آذربایجان را با الفاظی نه چندان مناسب مورد مهرورزی قرار می دهند و طبیعتا از آقای بنی طرف نیز چنین انتظاری دارند. اما با توجه به آشنایی که با آقای بنی طرف دارم معتقدم درک ایشان از حرکت ملی آذربایجان؛ نفوذ و قدرت واقعی آن در آذربایجان به مراتب بیشتر از آنهاست. طبیعتا حرکت ملی حرکتی فراتر از میادین ورزشی است و تراکتور فقط نوک کوه یخی و بخشی از آن می باشد. نمونه اش نامه نگاری 600 دانشجوی آذربایجانی به مناسبت روز جهانی زبان مادری به روزنامه های ایران فعال بودن در مسئله زلزله و ... می باشد. برخی ها از عدم اعتراضات در سطح شهرهای آذربایجان گله می نمایند و آنرا به ناتوانی جنبش مرتبط می نمایند؛ حال اینکه در مورد دریاچه ارومیه این اعنراضات رخ داد. از طرف دیگر عدم وجود اعتراضات خیابانی نمی تواند توجیح منطقی به معنای عدم وجود تحرک سیاسی باشد؛ چرا که چند سالی که جنبش سبز را نیز در خیابانها مشاهده نمی نماییم ولی این به معنای عدم وجود ان نمی باشد. بعضا قدرت سرکوب رژیم و هزینه های سنگین حضور میدانی در صخنه سیاسی باعث تعویض منطقه بازی می شود و این اجتناب ناپذیر است. / گله جک بیزیم دیر