جناب peerooz؛همزیستی و همبستگی هندیها بە قبل از حضور زبان انگلیسی بر می‌گردد. بسیاری از هندیها هنوز هم اصلا انگلیسی بلد نیستند. تازە با فرض قبول اهمیت "زبان مشترک انگلیسی" برای هندیها، باید بە عنوان یک ایرانی از خود پرسید، چرا زبان فارسی نتوانستەاست نقش فرضی زبان انگلیسی برای هندیها را ایفا کند و، مانع از ایجاد اندیشەهای گریز از مرکز در ایرانیهای غیر فارس زبان شود؟جان کلام آن استاد هندی این بود کە "همدلی از همزبانی بهتر است". اینکە در هندوستان مسجد و معبد در کنار همدیگر بناشدە و "تقدیس کنندگان گاو" با "گوشت گاوخواران" در همسایگی همدیگر زندگی می‌کنند، ریشە در فرهنگ دیرینە تسامح و احترام متقابل دارد نە زبان انگلیسی.
مشکل ایران نە وجود "هفتاد و دو ملت" بلکە هژمونی تفکر تمامیتخواه اتنیکی است. ضامن همزیستی ما تنها زمینەسازی برای ایجاد حس برابری و احترام متقابل گروهی و فردی می‌باشد.بادرود بەشما
جناب peerooz؛همزیستی و
جناب peerooz؛همزیستی و
Anonymous