سایین ائلیار بی،اولا من تنها یک کعبه دارم ،ان نیز استقلال وطنم و رهایی ملت ازربایجان جنوبی می باشد.بر خلاف شما زمانی ذر زیر پرچم داس و چکش و یا در زیربیرق سبز قایم نبوده ام.دومآ من به عنوان یکی از فعالین مستقل حرکت ملی ازربایجان جنوبی این حق را دارم که از طرف ملتی صحبت کنم که سرنوشتم به سرنوشتش گره خورده است،منافع ملی ملت تورک درازاد سازی ازربایجان از زیر اشغال و پایان دادن به اپارتاید نژادی می باشد.جناب، چگونه به خود اجازه می دهید که شعار ها و اصول محوری مبارزه ملت ازربایجان جنوبی را زیر سئوال ببرید؟ پر واضح است که موضع شما ، حضرتعالی را نه بعنوان حامی مظلومان ستم ملی بلکه در صف پان ایرانیست ها و ناسیونالیست های فارس قرار می دهد زیرا مواضع شما و پان فارسیزم در مخالفت با شعار های محوری ازربایجان جنوبی با هم مطابقت دارد.در اغلب نوشته هایتان جای ظالم ومظلوم عوض کرده اید واین
ائلیار بی،من به دقت تمامی نوشته های شماودیگر نوشته های مربوط به ملل تحت ستم را با دقت مطالعه می کنم .جنابعالی یا فراموش کار تشریف دارید و یا می خواهید در روز روشن دم خروس را زیر عبا قایم کنید. ذهنیت من نسبت به افکارحضرتعالی در مخالفت با روح حرکت ملی تورکها و حمایت از پان ایرانیست ها تنها با مطالعه نوشته اخیر تان حاصل نشده بلکه حاصل جمع بندی نوشته های قبلی و فعلی شما می باشد.در جواب بنده نوشته اید :که من (ائلیار) کجا گفته ام که همه چیز با دموکراسی حل می شود؟ ولی در جواب دوستمان اوزگور یاشار چنین نوشته اید:در سطر چهارم:اما همه تبعیض های دیگر مثل تبعیض زنان-تیعیض طبقاتی و بیعدالتی اجتماعی ایجاد دموکراسی مستقیم است! جنا بعالی شعارهای محوری ملتی که بر علیه تبعیض طبقاتی و بی عدالتی اجتماعی فریاد می زنند را ارتجاعی میخوانید،براستی دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباست را !