ادامه:«

آقای عزیز ما می‌خواهیم در آذربایجان یک حکومت دمکراتیک، سکولار، پلورال و مولتی‌ کولتورل برقرار کنیم. ما می‌خواهیم در آذربایجان زبان تمام اتنیک‌های آذربایجان (تات، تالش، کورد، گوران، اسوری، ارمنی، ترک و غیره) رسمی‌ باشد. ما می‌خواهیم تمام اقلیت‌های مذهبی‌ در آذربایجان آزاد باشند. ما می‌خواهیم در سازمان ملل نماینده داشته باشیم، ما می‌خواهیم تیم ملی‌ آذربایجان در میادین بین ال مللی رقابت کند ( و بر خلاف ایران که تیم ملی‌ ‌اش ستاره گان فارسی نام دارد، تیم ملی‌ ما تیم تمام اتنیک‌های آذربایجان خواهد بود). آقای عزیز ما آذربایجانی‌ها نمی‌خواهیم به یک مشت شونیست تبدیل شویم که پان ایرانیست‌ها به آن تبدیل شده اند.
آقای عزیز ناسیونالیسم میتواند مثبت باشد. میتواند منفی‌ باشد. ناسیونالیسم ترک در آذربایجان، مبارزه برای هویت آذربایجان است. این یک ناسیونالیسم مثبت است. این مبارزه ریشه از ابرمرد آذربایجان بابک خرمدین می‌گیرد که در مقابل اسیمیلاسیون عرب ایستاد. ترک‌های آذربایجان بزرگترین هویت اتنیکی در ایران هستند. اگر ناسیونالیسم ترک‌های آذربایجان شکست بخورد، پان ایرانیسم و فلسفه شوینیستی آن چیره شده است. ولی‌ قبل از آن که آخرین ترک در ایران هویت خود را از دست به دهد، مطمئن باش که کرد، بلوچ، و غیره هویت خود را از دست داده اند.
به امید استقلال نه‌ تنها آذربایجان، بلکه تمامی‌ ملتهای ایران از ایران. به امید آزاد شدن فارسها از اهریمن پان ایرانیسم و شوونیسم. به امید یکی‌ شدن دو آذربایجان که خواسته بسیاری از شخصیتهای ملی‌ چون مرحوم پیشوری و بسیاری دیگر که هم اکنون زنده اند»پایان نظر.