آقای هادی صوفی زاده، خیلی خوب

این رفتار استعماری را بخش قابل توجهی از رهبران سیاسی جامعه فارس ایران و عمدتا جمهوریخواه، در برخورد با امضای توافق نامه دو حزب کردی (دمکرات و کومله) از خود نشان دادند و هستری صاحبخانگی را به مرتجعانه ترین شکل به نمایش گذاشتند.
همچنانکه ذکر کرده اید، شخصیت هایی چون آقای محمدرضا شالگونی و آقای بهزاد کریمی و ... با گسترش جنبش سیاسی خلق ترک در آذربایجان و ایران و تعمیق احزاب سیاسی و جدی تر شدن حل مسئله ملی، در مقابل یک انتخاب جدی قرار خواهند گرفت، یا ماندن در جنبش سیاسی جامعه فارس و یا پیوستن به جنبش سیاسی خلق ترک در آذربایجان و ایران. این انتخاب البته برای آنها سخت اما اجتناب ناپذیر خواهد بود. اگر کمی به شوخی بگویم، در آن شرایط دیگر برای کسانیکه آثار لهجه ترکی در گفتار فارسی شان باقی مانده، جایی نخواهد ماند. مگر اینکه کسی بخواهد برای حفظ موقعیت شخصی خودش دستها را به علامت تسلیم بالا ببرد.