ملتهای ساکن ایران به دلخواه و

ملتهای ساکن ایران به دلخواه و با مراجعه به آراء عموم در کنار هم زندگی نمی کنند بلکه بزور چماق شاهان زورگوئی مثل رضا شاه، بالاجبار زندگی در کنار همدیگر را تحمل می کنند، بهترین راه و دمکراتیکترین راه این است که در وحله اول ملتهای ساکن ایران استقلال خود را کسب کنند و بعدآ اگر خواستند همانند دولتهای ریز و درشت اروپائی، سیاست واحد پولی مشترک را در پیش بگیرند، پافشاری به مرزهای رضا شاه ساخته و مقدس شمردن آن برای کسانی که بر علیه ناسیونالیزم می نویسند غیر قابل توجیه بنطر می رسد،