به نظر من تحلیل شما از توصیف

شروع به کار کرد. """ نتیجهٔ مطلوب به نفع عراق و به ضرر جمهوری اسلامی فارسی‌ """ دیروز عراق اعلام کرد حاضر به تامین نیاز‌های نفتی‌ اندونزی تا ۵۰ پنجاه سال آینده است، اندونزی مانند ترکیه، از اقتصاد‌های نو ظهور است و هفتهٔ گذشته، تقاضای خرید بیشتر از صد ۱۰۰ هواپیمای ایرباس را به ارزش بیلیون‌ها دلار داد، رقیب جدید ایران در بازار‌های نفتی‌ در حال شکل گرفتن است، جمهوری اسلامی فارسی‌ نیز بزودی از سیاست نفوذ در منطقه پشت سنگر شیعه عدول خواهد کرد و فارسستان به جمهوری فارسی‌ نائل خواهد شد، محدودیت درک اینگونه ملتی را در محدویت انزوا به کوپن فروشی کمونیستی میکشاند. تناقض در سخنان شما زیاد است، فقط به یک مورد اشاره می‌کنم، شما به صدام اشاره می‌کنید که وزیر خارجه مسیحی‌ داشت ، "" طارق عزیز ارمنی ""، و میگویید فقط همکاری کشور‌های منطقه منافع ملی‌ آنان را تامین خواهد کرد، چه زود فراموش می‌کنید همین صدام به ایران حمله کرد، همین صدام به کویت حمله کرد. دیدگاه شما به نوعی "" دیدگاه چپی و کمونیستی "" است، با همین دیدگاه، به خوبی‌ می‌شه از اسد سوریه و یا همین رژیم جمهوری اسلامی فارسی‌ دفاع کرد، رژیمی که هر روز جمهوری آذربایجان را تهدید می‌کند، در دنیای رویا ئی شما با چنین رژیم‌ها ئی می‌شه به صلح منطقه‌ای رسید.