آقای ایرانخواه. من هم در حق آموزش به زبان مادری و آزادی فرهنگی تردیدی ندارم. ولی موضوع اینجاست که این حق سالهای سال سرکوب شده است و فرهنگ و زبان و شخصیت اقوام و ملیتهای ایرانی مورد هتاکی و توهین و تحقیر و تمسخر قرار گرفته اند. نتیجه همه اینها این شده است که بخشی از آنها هم (نه همه آنها) زبان به هتاکی گشوده اند. من این هتاکیها را قبول ندارم و معتقد به گفتگوی متمدنانه هستم. باید کاری کرد که این هتاکیها و توهینها پایان بیابند. در مورد اینکه میگویید که <طرح منطقی یک خواسته سیاسی، هر چه که باشد، هیچ ایرادی ندارد و می تواند به گفتگوی گسترده گذارده شود> کاملا با شما موافقم البته اگر طرف گفتگو هم منطقی باشد. متاسفانه تا به حال خواسته های منطقی آموزش به زبان مادری و حفظ و گسترش فرهنگها، از طرف حکومتها فقط و فقط سرکوب شده اند و متاسفانه از طرف روشنفکران جامعه ما هم یا تکفیر شده اند و یا در بهترین
آقای ایرانخواه. من هم در حق
آقای ایرانخواه. من هم در حق
Anonymous
حالت نادیده گرفته شده اند. و در نهایت، نتیجه آن افراطها از آنسو، به افراط از این سو منتج شده است. به عقیده من بجای تهدید و خط و نشان کشیدن و اسلحه به رخ کشیدن و تبلیغ جنگ و خونریزی (همه اینها را آقای امید دانا به راحتی انجام داده اند) باید به آنها توجه کرد و در مورد آنها صحبت کرد و خواسته هایشان را به رسمیت شناخت و از همین حالا و تا دیر نشده و ایران به یک یوگسلاوی دیگر تبدیل نشده، چاره ای برای آن اندیشید. وگرنه وقتی گفته شود که اگر به فکر جدایی بیفتید اینطور می زنیم و آنطور میکشیم، آنها هم خواهند گفت پس بجنگ تا بجنگیم و نتیجه جز کشتار و ویرانی و بدبختی و فلاکت نخواهد بود.