● آخرین مطالب سایت

حاکمان نظامی-سیاسی جمهوری اسلامی حالت دوم را انتخاب کردند؛ و چه اشتباه بزرگی! جهان غرب صدای واقعی مردم ایران را شنید؛ از این موقعیت بهتر برای آنان قابل تصور نبود. لحن صحبت قدرت های غربی و در راس آنان امریکا تغییر کرد، و فقط یک فرد با تواناییهای محدود ذهنی میتواند که از این امر تعجب کند. حال، رئیس جمهور نامشروع جمهوری اسلامی (بله این بار جمهوری اسلامی و نه ایران!) و دولت بی اعتبار آن باید که بدون حمایت مردم ایران(!) بر سر میزی در مقابل قدرتهایی بنشیند؛ که کوچکی و ضعیفی آن را بخوبی میبینند!

تمام تلاش حکومتگران کوچک این است که مردان بزرگ را کوچک کنند تا کسی ازاد باقی نماند که از انها بیشتر بداند و بتواند برنامه بهتری از انها تنظیم و ارایه دهد. جمهوری اسلامی، مجموعه‌ای ازچنین افراد کوچک نادان است که مدعی داشتن علمی است که بزرگان ایران دارند. از انجا که کم دانی انها با بی‌کفایتی مطلق انها همراه است، طبیعتا، مردم دانای ایران، به تمام ضعف‌های انان اگاهی دارند.

با بحراني ترشدن اوضاع سياسي در ايران كه هر روزبر پيچيدگي اش افزوده ميشود ميتوان گفت كه براستي اميد چنداني به برقراري دولت احمدي نژاد و پدر مهربانش خامنه اي نيست و اگر هم اميدي باشد اين امر تنها در دوره اي كوتاه وپر آشوب و مخاطره آميز متصور خواهد بود. در اين شرايط بايد آماده هر گونه تغيير در ايران باشيم كه ميتوان احتمالات آنرا چنين ارزيابي كرد

بدبختی این که اشتباه به عرض آقای موسوی رسانده اند؛ «امروزیها» برای شعارهای نخ نما شده ی «دیروزیها» جانفشانی نمیکنند؛ مرض که ندارند، جان بدهند تا همان را که «دیروز تا همین امروز» داشتند و دارند، داشته باشند؛ این با کدام منطقی میخواند؟!

بحران؛ توصيف واقعی وضعيت سياسی امروز ايران است. از نگاه اصلاح طلبان بحران نتيجه-ی گذار جمهوری اسلامی به حکومت اسلامی است. ائتلاف بيت رهبری و معمم ها و مکلا های متحد آن با احزاب پادگانی - امنيتی، نيروی محرکه-ی اين گذار است. نيروی ضربت اين گذار، سپاه پاسداران، نيروی بسيج، سازمان های اطلاعاتی و امنيتی و لبلس شخصی های مسلح به سلاح های گرم و سرد هستند. اين ائتلاف يک پايگاه توده-ای پنج تا هشت مليونی هم دارد که عمدتا لايه های اجتماعی سنتی و محروم حاشيه شهرهای بزرگ، شهرستان ها و دهات دور افتاده را...

نقدی دوستانه بر سخنان حجت‌الاسلام دکتر محسن کدیور. فرصت کردم نوارهای سخنرانی دکتر محسن کدیور را در دو روز گذشته بشنوم. استفتای دکتر کدیور از آقای منتظری و فتوای شجاعانۀ ایشان که بدون ذکر نام خامنه‌ای را جائر خواندند بسیار مهم بود. سخنرانی‌های ایشان نیز همینطور. با این همه در سخنان آقای کدیور چند نکته وجود دارد که امیدوارم به این یادداشت توجه کنند و...

امروز سوگند دروغ، در نظام اسلامی «رسمی» شد! امروز در ام القرای جهان اسلام(!)، احمدی نژاد رئيس جمهور منصوب رهبر، در مراسم «سوگند رسمی» يا تحليف، بارها به دروغ قسم خورد و در مملکتی که «کشور امام زمان» می نامند، قسم دروغ را رسمی و باب کرد. در کشوری که «قسم خوردن» ابزار روزمره مردم و مسئولان در روابط مالی و عاطفی و کاری است،

همه کسانی که از دور و نزدیک در این جنبش بزرگ میهنی برای تحصیل ابتدائی ترین حق در یک جامعه مدنی یعنی آزادی انتخاب شدن و انتخاب کردن مشارکت دارند، این روزها ایمیل های گوناگونی در ارتباط با حوادث ایران و خارج از ایران دریافت می کنند بطوری که گاهی گنجایش و ظرفیت نرم افزارها را باید هر روز افزایش داد.

خانم آدینه وند می گوید: یکبار صدام زندگی مرا نابود کرد و شوهرم رفت و شهید شد که بچه های این مملکت و ما در آرامش زندگی کنیم. امروز با دیدن عبدالله در آن وضعیت، باز صدام جلوی چشمان من زنده شد. چیزی از عبدالله من نمانده و من متاسفم که اینها مدام دم از عدالت میزنند و اینگونه رفتار می کنند.

آیا جمهوری اسلامی مردم را احمق فرض کرده است؟ آیا تصور میکند ما نمیدانیم و نمیفهمیم که هر 4 سال یکبار چه بازیهایی پیاده میکند؟؟؟اما ادامهء راه با ماست! ما باید برندهء نهایی باشیم و به مبارزه با کلیت نظام ادامه دهیم ما پیروز خواهیم شد فریاد مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر نظام دیکتاتوری، و مخالفت با اصل حکومت، فریاد ماست

درحالی که نگاه و توجه بیشتر احزاب و گروه های سیاسی به اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری و بازداشت های گسترده معترضان، فعالان سیاسی و روزنامه نگاران معطوف شده، در پس زمینه این اتفاقات تغییرات گسترده ای در سطح مدیران و فرماندهان امنیتی، نظامی و انتظامی کشور درحال انجام است. برکناری وزیر اطلاعات و برخی از مدیران ارشد این وزارتخانه در حالی انجام شده که پس از برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، تغییرات گسترده ای نیز در سطوح بالای ارتش صورت گرفته است.

نكته دیگر اینكه, آزادی و امنیت از اساسی ترین نیازهای روانی انسانها به شمار میایند. از این رو میتوان نتیجه گرفت در جامعه ا ی كه شكنجه اعمال میشود, اگر چه تعداد معدودی درگیر مقوله شكنجه میشوند ,اما آثار اعمال شكنجه به دلیل ایجاد فضای روانی و اختلال در آزادی و امنیت اجتماعی, كل جامعه را دربر میگیرد و حاصل این عمل, خودسانسوری است.

تهديد دستگيری بزرگان جنبش سبز مانند آقايان موسوی و کروبی و خاتمی، باز هم نشان می دهد مقامات نظام در فهم ماهيت جنبش حق طلبانه مردم ايران دچار بدفهمی و گيجی مفرط هستند و حقيقت آن را درک نکرده اند. جنبش سبز يک حرکت خودجوش، کاملا خودگردان و خودساخته است

درخواست ده ها شخصیت ایرانی از کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل: سران رژیم را به جرم جنایت علیه بشریت به دست عدالت بسپارید

به عبارت دیگر رهبر تما م تخم مرغ هایش را در سبد دولتی گذاشته است که ناتوانی و نا کار آمدی هایش در همه زمینه ها بر همگان چه در صحنه داخلی و خارجی ثابت گشته است. هر تکان کوچک به سبد دولت احمدی نژاد مساوی با زلزله ائی در ستون فقرات رهبریست . در همین راستا بهترین موقعیت برای بوجود آمد ن اپوزیسیون نوین آماده شده است تا بیشترین هماهنگی ها برای مبارزه با حکومت جهل و نادانی حاکمان اسلامی شکل بگیرد.اینک برهمگان آشکار و روشن شده است که مثلث شوم دولت احمدی نژاد و بیت رهبری در هماهنگی با شورای نگهبان...

جنبش اعتراف به راه بیندازیم. باید به همۀ دستگیر شدگان و شوندگان توصیه کرد که با اعترافات فله‌ای به یاری اعتراف کنندگان بروند. با آب و تاب اعتراف کنید. اعتراف کنید که از دم خواسته‌اید انقلاب مخملی کنید. از دم هوادار مدرنیته و غربید. اما حواستان باشد اتهام استنادی نه. به قتل و دزدی و آتش زدن حاشا! اعدامتان می‌کنند. ولی اعتراف کنید که می‌خواسته‌اید رهبر را دق‌کش کنید. می‌خواسته‌اید برایش گداز در خاک کنید یا با اجی‌مجی‌ترجی کارش را بسازید.

بنابراین برای ایجاد تحولی راستین لازم است از تغییری که می خواهیم ایجاد نماییم، برداشت صحیحی داشته باشیم. در غیر این صورت در دام آرمانگرایی افتاده و مجهودات ما حصر در مقابله با هر مضرتی در جامعه خواهد شد. از علل غافل شده در پی معلول ها خواهیم افتاد. در این شرایط میزان مشارکت ما در تحول جامعه به مقابله با افراد شریر و یا برخورد با شرایط نامطلوب تنزل می کند و این رویارویی و تقابل سنگ محکی برای عدالتخواهی می شود. مثل این است که پزشکی به جای درمان بیماری پوستی تلاش برای مخفی کردن علائم ظاهری آن نماید

انقلاب مردم در گامهای اول خود علیه جمهوری اسلامی ماشین این حکومت را به گل نشانده است. شکاف عمیق و از هم گسیختگی درونی این رژیم دیگر قابل ترمیم نیست. جمهوری اسلامی نمیتواند خود را از این مخمصه نجات دهد، نمیتواند یک دوره دیگر حتی مانند یکسال قبل حکومت کند. چرا اینطور است؟ آیا قدرت سرکوب ندارند؟ امکان سازش بین جناحها وجود ندارد؟

مراسم تنفیذ ریاست جمهوری اعلام نشده و بدون پوشش مستقیم رسانه‌ای انجام شد و کسی ندانست و نگفت چرا. گمان من این است که از آکسیون برق وحشت کردند. آنها نشان دادند که آکسیون آزمایشی قطع برق موفق بوده است. برای روز تحلیف در مجلس اما، فکر نمی‌کنم بتوانند بدون اعلام قبلی عمل کنند.

باتشکر از ابتکار گردانندگان ایران گلوبال در درج یک سند تاریخی وماندگاردر توصیف شکنجه هاورفتارهای ضد بشری که در زندانهای جمهوری اسلامی ایران کار برد روزانه دارد. برای افشای آنچه که این روزها برباز داشت شدگان در زندانهای جمهوری اسلامی میگذردونهایتا به مصاحبه ها واعترافات سر تا پا دروغ در رسانه های حکومتی منجر میشود درج نامه آقای کیانوری اقدام بجایی به نظر میرسد. این نامه به خوبی درجه قساوت وبیرحمی ناپایان شکنجه گران ددخو را حتی به کسانیکه از مدافعان پی گیر جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب بوده اند

تلاش این نوشتار این است که در واقع ماتریکس ناخودآگاهانه و نظم گفتمانی را نشان دهد که اساس تحولات کنونی است. تا بتوان با کمک این نگاه روانشناختی به رشد و تعمیق تحولات سیاسی و اجتماعی کنونی کمک کرد و یا در انتخاب نوع تاکتیک‌های موقتی و درازمدت موفق‌تر بود. امروزه استفاده از نگاه روانشناختی در تحولات سیاسی، انتخاباتی و اجتماعی مدرن یک موضوع معمولی و مهم است

آیا زمان آن نرسیده است که همه افراد، نهادها و گروههای مختلف و مخالف در ایران دست به دست هم دهند و به جای تکیه بر اختلافات، نیروی خود را بر پیشرفت کشور متمرکز کنند؟ آیا نمی شود اتهام و اعتراض را با گفتگو و مشورت، و نفرت و خشونت را با همکاری و مدارا جایگزین کرد؟ آیا غیر از این است که همه ما خواهان پیشرفت و سربلندی سرزمینمان هستیم؟ مگر می تواند جز این باشد؟ زیرا سعادت و پیشرفت هر فرد یا گروهی جدا از سعادت عموم مردم، به خصوص مردم کشورش، امکان پذیر نیست. آیا به راستی تحقق چنین آرزویی غیر ممکن است؟

در ذهن او جن و اتوم، معجزه و سانتریفوژ، معراج و موشک در کنار هم ردیف شده‌اند. احمدی‌نژاد به همه درس می‌دهد. او ختم روزگار است. در مجلس آخوندی هم درس دین می‌دهد. پیش لوطی هم عنتربازی می‌کند. احمدی‌نژاد ترکیبی از رذالت و ساده‌لوحی است. او مجموعه‌ای از بدترین خصلت‌های فرهنگی ما را در خود جمع کرده، به این جهت بسی خودمانی جلوه می‌کند: دروغ می‌گوید و ای بسا صادقانه

هم زمان با شتاب گرفتن جنبش آزادی خواهی مردم ايران و تلاش آنان برای اخذ حقوق دمکراتيک خويش، رژيم جنايتکار ولايت فقيه، روزانه، بی وقفه و بی رحمانه به دستگيری و شکنجه و کشتارمردم ايران ادامه می دهد. پاسخ ولی فقيه و تيغ به کفان پيرامون او به خواست مردم روشن است. زيرپا گذاشتن حق گزينش مردم، ممنوعيت هر نوع اعتراضی و مسدود نمودن کانال های اطلاعاتی و...

تاکنون باند اصلاح طلب در پی حفظ کلیت رژیم، حایلی بود میان مردم و اصل ماجرا. خاتمی نقابی بود بر پیکر رژیم در برابر جهانیان تا چهره کریه جنایت و پروژه اتمی پوشش یابد. اکنون با کندن شدن این خلعت، حاکم لخت و عور همراه با چماقداران و جنایتکاران و اراذل و اوباش در برابر مردم و جهانیان خواهد ایستاد. آنچه که در برابر چشمانمان در حال وقوع است، فروپاشی یک دیکتاتوری مذهبی از نوع فاشیستی است. باور کنیم، رژیم دارد کله پا می شود.

در پاسخ به این پرسش که آیا کودتا پیروز شده است یا خیر؟ به این امر باید توجه داشت که اگرچه ممکن است، دولتی که در تقابل با خواست و رای مردم قرار دارد در مقام حکومت مستقر شده باشد، اما سرزندگی و نشاط جاری حکایت از آن دارد که گویی رنگ سبز جنبش، بر سایه‌ی سیاه ِ شبِ کودتایی چنان سیطره یافته که با اطمینان می‌توان ادعا کرد، تلاش از پی آزادی و دمکراسی، به واقعیت مانا، مستمر و غیرقابل انکار جامعه‌ی امروز ایران بدل شده است.

جنبش بزرگ آزادیخواهی مردم ایران با نماد سبز در حال گسترش است. این جنبش می تواند و می باید پیکار صد ساله مردم ایران را برای دمکراسی و عدالت به ثمر برساند. در عمل جبهه بزرگی از شخصیت ها، احزاب ، گروه ها، انجمن ها، و نهادهای مدنی شکل گرفته است. رهبریت جنبش که در ایران مستقر است، چاره ای ندارد جز آن که در چارچوب قانون اساسی فعلی فعالیت کند.

دو روز پيش بعد از تظاهرات چهلم ندا آقا سلطان سرمقاله مهمي در پيام دانشجو تحت عنوان «انقلاب دموکراتيک برگشت ناپذير است» در ارزيابي از جنبشي که در ايران در حال تطور است نوشته شد و عبارات زير در آن نوشتار بحث اصلي که سالها است در جنبش سياسي ايران مطرح است را از نو با ارزيابي از جنبش پيش رو مطرح کرده است يعني پاسخ به اين سؤال که آيا جنبش دموکراسي خواهي در ايران بالاخره به اهداف خود از طريق رفرم دست خواهد يافت يا از طريق انقلاب.

شكنجه عبارت بود ‌‌از شلاق با لوله لاستيكي تا حد آش و لاش كردن كف پا. در مورد شخص من در همان اولين روز شكنجه آنقدر شلاق زدند كه نه تنها پوست كف دو پا، بلكه بخش قابل توجهي از عضلات از بين رفت و معالجه آن تا دوباره پوست بيآورد، درست 3 ماه طول كشيد و در اين مدت هر روز پانسمان آن نو مي‌شد و تنها پس از 3 ماه من توانستم از هفته‌اي يكبار حمام رفتن بهره‌‌گيري كنم. نوع دوم شكنجه كه بمراتب از شلاق وحشتناك‌تر است، دستبند قپاني است. تنها كسي كه دستبند قپاني خورده مي‌تواند درك كند كه...

برکشور کنهسال ما ایران در طول تاریخ ، گردن کشان و جنایتکاران داخلی و خارجی فراوانی تاخته و حکم رانده اند ، اما باور کنید که تاریخ چند هزار ساله این سرزمین تا کنون چنین دارودسته ای قسی القلب و وحشی را بخود ندیده بوده است .برای اینکه به عمق جنایات بیت کودتا پی ببرید در اینجا نوشته یکی از فرزندان دلیر ایران را که چند روز پیش با جسمی مجروح از سوله های مرگ کهرزیک نجات یافته است عیناً نقل می شود .

اگر چه در شرایط کنونی می بایست همه ی نظر ها به مبارزات ازادی خواهانه ی مردم باشد اما هر از چند گاهی نیاز است تا زمینه های گفتگو بین دست اندر کاران باز شود تا به سرنوشت انقلاب بهمن ۵۷ دچار نشویم.امروز در برخی سایت های اینترنتی به نقل از اقای موسوی گفته شده بود: جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد.

احمدی نژاد این روزها حسابی تنها مانده است. این تصویری است واقعی از روزهای اخیر که برای خیلی ها هم جذاب و پذیرفتنی است. اما در شرایط حاضر این تصویر به گونه ای تبلیغ می شود که گویا تنها ماندن او فقط ناشی از عملکرد غلط و ماهیت پلید و ذهنیت تنگ نظرانه ی خود او بوده است، نه عملکرد جریانی که در تمامی این سالها از او استفاده ی ابزاری می کرده است. به واقع هم پیمانان سابق به سرعت او را ترک گفتند، چون اطمینان یافتند قطاری که او تظاهر به راندنش می کند، به مقصد نخواهد رسید.

جنبش اعتراضی مردم بعد از اعلام نتایج انتخابات حال و هوای کشور را بکلی عوض کرد و در مدت کوتاهی بارقه های امید را در دل ملیونها انسان برافروخت. همین اعتراضات و شعله ور شدن بارقه های امید، خود نشان از ضعف، خستگی و استیصال مردم از وضع موجود را نشان میداد. چرا که همان ضعیفان و خستگان و مستعصلین در مواجه با یک امکان اعتراضی، روحیه شان قوی، خستگی شان به نشات و استیصالشان به مبارزه جویی تغییر شکل داد.

کسی که اندک معلوماتی در مورد تاریخ معاصر ایران دارد بخوبی می داند که در یکصد سال گذشته آذربایجان و به ویژه تبریز همواره در کانون مبارزات دمکراتیک، عدالت طلبانه و آزادیخواهانه قرار داشته است. جنبش مشروطه اگرچه بعدها از مسیر اصلی خویش منحرف گشت اما در سایه پایمردی مردم تبریز به رهبری انجمن غیبی و سردار و سالار ملی به پیروزی رسید. در جریان انقلاب اسلامی نیز قیام 29 بهمن تبریز بزرگترین ضربه را بر پیکر رژیم پهلوی فارس گرا وارد نمود.

آقای روستا جزو آن جریانی در خارج بود که مسئله‌ی اصلی‌اش سرنگونی جمهوری اسلامی بود. و این رادیکالیسمی که در وجودش بود و مسئله‌ی سرنگونی که برایش مطرح بود، بسیاری از مسایل دیگر محل اعتنا نبود. و ازجمله خب جریانی که بعداً به جریان «لندن» معروف شد که آقای روستا جزو امضا‌ءکنندگان اصلی‌شان بود و بعد کنفرانس پاریس، خب جریانات سلطنت‌طلب بودند، برخی جریانات جداشده از اصلاح‌طلبان یا حتا اصلاح‌طلبان حکومتی که از حکومت جدا شده بودند. و اینها برایشان مسئله‌ی اصلی باز همان مسئله‌ی مبارزه با جمهوری اسلامی بود