نزدیک به صد و هشتاد سال است که هر گونه نوگرایی دینی در ایران را قتل و کشتار تهدید می کند. این هموطن بهائی هدف کینه و نفرت دیرپائی قرار گرفت که آئین بهائی در صدد برافکندن و ریشه کن ساختن آن است. این عزیزان بهای پایداری و پایبندی به اعتقادات نوعدوستانه خود را می پردازند. این درحالی است که تمام هم و غم آنان این است که دین را از هیولای بی اخلاقی و انسان کشی آزاد کنند و ندا در داده اند که نوعدوستی بر تدین ارجحیت دارد. هنوز اعتقاد به این آموزه ها در ایران خطرناک است و پیرو این آموزه ها، با خطر مرگ روبه رو است. هموطن بهائی بندرعباسی که به ضرب گلوله کشته شده است، موید همین امر است. این در حالی است که تمام هم و غم این آموزه ها و آئین بهائی این بود و هست که دین را از اعتقادات انسان کُش و انسان کُشی به پیراید و اخلاق را بر دین حاکم کند.
افسوس که اکثریت جامعه ایران
افسوس که اکثریت جامعه ایران با این آموزه ها آشنائی ندارد. نه برای این که بهائی شوند، نه. دستکم برای این که بدانند به کشتار چه آموزه هائی دستان خود را آلوده می کنند. کشتن بهائیان کشتن انسان هائی است که به تمام ادیان احترام می گذارند و تنها جرم شان این است که خواهان آزادی وجدان هستند و خشونت دینی را برنمی تابند. دفاع از حقوق شهروندی هموطنان بهائی یکی از وظایف حامیان دمکراسی و حقوق بشر است. دفاع از حقوق مدنی و حقوق انسانی بهائیان مستلزم آن است که به دفاع از حقوق مدنی و قانونی آن ها بپردازیم و تن به سکوت ندهیم.