دریاچه با تغییر سیاست اقصاد
Anonymous
دریاچه با تغییر سیاست اقصاد کشاورزی قابل احیا ست. 1-سیاست کشاورزی «تولید کم و مصرف کم». و خرید و فروش محصول به قیمت باز. کمبود هزینه زندگی کشاورزان باید حساب شده و از بودجه ایکه از در آمد نفت به آن اختصاص داده میشود پرداخت گردد. 2- قسمتی از در آمد نفت به دیگر کارهای احیا دریاچه مصرف شود. 3- واردات کشاورزی در حد نیاز مبرم. 4- آب تنها به تولیدات کشاورزی مبرم و محدود. 5- همه چاهها که بیش از 20 هزار است مسدود شود. 6- آب همه سد ها باز شود. اینجا کشاورزان چون محصول کمشان خریده میشود و کمبود هزینه را هم دریافت کنند میتوانند با «تولید و مصرف کم موافقت کنند. از سوی دیگر دریا چه سه چهارم آب موجود را دریافت میکند. تا دید این آزمایش عملاً چه نتیجه ای میدهد. نخست با اختصاص بودجه ی مخصوص به دریاچه و محدویدیت کشاورزی میتوان اقدام کرد.
محدویت تولیدات کشاورزی یک حسن اش این است که سالاله مقدار زیادی از این محصولات به فروش نمیرود و هزینه ی قابل توجهی را تلاف میکند. اینکه به قیمت استفاده از آب، دریاچه را خشک کنی ، جنایت علیه محیط زیست همگانی ست. هیچ دلیل منطقی برای آن وجود ندارد. اکنون که دولتها باعث این وضعیت شده اند باید هزینه تغییر آن را هم بپردازند. برنامه مصرف کم و تولید کم در سطح جهانی یک برنامه معروف و شناخته شده ایست. و حتی کشورهای اروپایی هم برای حل مشکلات گوناگون آنرا اجرا میکنند.چاهها را ببندید. سدها را باز کنید. سه چهارم آب موجود را به دریاچه اختصاص دهید. خرید محصولات کشاورزی مبرم و هزینه ی حداقل زندگی کشاورزان را تأمین کنید. بودجه ی مخصوصی برای این کار از درامد نفت اختصاص دهید و حتی از مالیات. ببینیم این مشکل چگونه حل نمی شود جناب پدر بیابان سازی ایران! اگر مشکلات تحریمهارا دارید بهترین راه کنار آمدن با جامعه جهانی ست برای رونق اقتصاد ایران. و رفع هزینه ی مشکلات داخلی. از سوی دیگر انرژی اتمی لازم نیست. به انواع گوناگون دیگر انرژیها باید سرمایه گذاری کرد که سالم اند. 6- برای نجات دریاچه استفاده از کمک داوطلبانه ی سازمانهای جهانی و حتی دولتها و کارشنان ایرانی مقیم خارج و جهانی بسیار ضروریست. باید بی رودربایستی از همه یاری خواست.