""" جامعه بسته و دایناسور‌هایش """ عجب، پس نگاه علمی به "" اسطوره "" نیز وجود دارد، من با نویسندهٔ این مقاله در این مورد که "" شاهنامه "" یک اثر "" اسطوره‌ای "" نیست موافقم، در بهترین حالت شاهنامه را شاید یک اثر "" حماسی "" نامید. شاهنامه نه یک اثر ادبی است، نه تاریخی و هیچ ارزش سندی ندارد. در شروع چنین بحث هائی ابتدا باید در چند مورد به یک توافق کلی رسید، یکی از این موارد، قبول این واقعیت است که """ جریان تاریخ خط بطلانی بر اسطوره کشید"""، سپس تعریفی از "" شاعر "" کمک زیادی به درک این موضوع خواهد کرد. "" شاعر "" کسی است که دارای "" ذهنیت اسطوره‌ای "" است. و سپس تعریفی از "" ذهنیت اسطوره‌ای "" شفافیت "" را که لازمه این بحث است به این مبحث اضافه خواهد کرد. """ ذهنیت اسطوره‌ای """ یعنی ذهنی فرا زمانی و فرا مکانی شکل گرفته که "" تحت تاثیر تجربه "" مخصوصا تجربه عصر روشنگری قرار
""" جامعه بسته و دایناسور
""" جامعه بسته و دایناسور
Anonymous
نمی‌گیرد. حالا پرسشی که در اینجا مطرح می‌‌شود این است که چرا "" جامعه فارسی "" با "" تعبیر و تفسیر "" نادرست از شاهنامه چنین می‌‌پندارد که شاهنامه یک اثر به فرض اسطوره‌ای است، و چگونه این جامعه به شکلی مذبوهانه سعی در تفسیر فلسفی از متن یک اثر حماسی خود را اینگونه رو در رو عقلانیت دوران مدرن قرار می‌‌دهد.