Skip to main content

سخن فوق را آقای طالبی پس از

سخن فوق را آقای طالبی پس از
اقبال اقبالی

سخن فوق را آقای طالبی پس از کشف من خویش نگاشته اند: "این پس من یک خائمنم زیرا همواره بهجای آذربایجان فریاد ایران داده ایم و سرزمینی را که همیشه جان به ما گفته است به ران فروخته ایم،یعنی جان را از توشنیده ایم ای آذربایجان و ران و دورشدن را از توشنیدهایم ای ایران…اما ترسیده ایم بگوییم آذربایجان!" (من یک خائن هستم – رضا طالبي)
مجوز طرح چنین ادعاهائی آنهم در ارتباط با شاعر فرهیخته کشورمان، سیدعلی صالحی در سایت ایرانگلوبال اگر همسوئی با هوچی گران نیست، حداقل بسترسازی برای آن می باشد(انتقاد به ایرانگلوبال).
1- کتاب (اسامی ساواکی ها) که در آستانه انقلاب ملاخور منتشر شد، نمی تواند سندیت داشته باشد و اسامی مبارزین هم در آنجا به نادرست نوشته شده بودند.

2- کتاب مرجع آقای طالبی چندان اعتباری ندارد.
3- قضاوت یک فرد نمی تواند مبنای شناخت و صدور حکم در مورد کسی قرار گیرد. وقتی کینه توزی بر منطق غلبه کند؛ نخستین قربانی آن حقیقت است.
4- کمتر آدم با انصافی پیدا می شود که وقتی شعر صالحی را می شنود، به احترام آن کلاه از سر برندارد.
5- قضاوت وظیفه بس دشوار و کارشناسانه است.
6- گراس چند سال پیش در یک رمان اتوبیوگرافیک به نام "پوست کندن پیاز" نوشت که در ۱۷ سالگی عضو اس اس گروه تندرو نازی‌ها بوده است. این موضوع از عظمت شعر گونتر گراس نکاست؛ تنها نئونازیست ها او را نفی کردند و بدورش خط قرمز کشیدند.