جناب حسن عزیز، اگرچه مایل به

ارزشهای اخلاقی مدام در حال تغییر و تحول هستند و به همان اندازه که انسان تغییر می کند، جامعه هم دچار تغییر می شود و دست به بازتعریف مفاهیم و ارزشهای اخلاقی می زند. همجنسگرایی روزگاری گناه بود و مرتکیبنش به شدیدترین وجهی به قتل می رسیدند. بعدها مجازات مرگ از بین رفت، ولی همجنسگرایی از گناه به جرم تغییر ماهیت داد. رفته رفته و با تکامل عقل بشر و اشراف جوامع باز به مسئله نیاز جنسی بشر و تنوع آن مسئله جرم هم منتفی شد. و امروز می بینید که همجنسگرایان نه تنها در بالاترین سطوح حکومتی قرار دارند، که کشورها یکی بعد از دیگری حق ازدواج آنها را هم به رسمیت می شناسند. این مثال را زدم که بگویم نگاه بشر به اخلاق و بخصوص به سکس در طول تاریخ تغییر کرده است و همچنان خواهد کرد. در بابل و سومر زنانی بودند که عبادتشان همخوابگی با مردان در معابد بود. در دوره ای از تاریخ بشر یک زن چند مرد را به همسری می گرفت (پدیده Polyandry که هنوز رسوبات تغییر شکل داده اش را در تبت و نپال می شود دید) پس همخوابگی دو انسان عاقل و بالغ با میل و اراده خودشان، چه از سر هوس، چه از سر عشق و چه فقط برای "عیاشی" هیچ محذور اخلاقی ندارد. این رابطه فقط و فقط به آن دو نفر مربوط است و اگر شریک جنسی دیگری هم داشته باشند (زن یا شوهر) به او. اینکه شما در این همخوابگی یک عمل غیر اخلاقی می بینید، حاصل ذهنیت عشیره ای و شریعت زده شما است، همان ذهنیتی که باعث می شود آقای لوایی بر روی اینکار اسم "تجاوز" و "تخمریزی" بگذارد. در واقع هردوی شما با قضاوتی که در اینباره می کنید، محتوای ذهن خودتان را در معرض تماشای ما قرار می دهید، ذهنی که رابطه جنسی آزاد و آگاهانه و عاشقانه (تهمینه مهره های هدیه رستم را تا نوجوانی سهراب نگه می دارد و به او می دهد) یک زن جوان را تحمل نمی کند، ولی دم از مبارزه با "تبعیض" می زند. با چنین تفکری شکی باقی نمی ماند که اگر شما و آقای لوایی در آذربایجان آزادشده خودتان به قدرت برسید، قبل از هرچیز بساط گشت ارشاد و سنگسار زنان زانیه را برپا می کنید.