عزیز «جم »، موضوع مقاله ی من

بدیهی ست که هر نویسنده ای نقاط ضعف و قوت در هنر و فلسفه ی شخصی و مسیر پیشرفت خود دارد.که اینها هم باز موضوع جداگانه ای ست. «جهان شناسی هدایت در آخرین مرحله ی فکری» او در متن مطرح شده است. اگر دوستان در این رابطه حرفی دارند بفرمایند. که در خدمت هستم. در ضمن در پیرامون موضوعاتی که دوستان مطرح کرده اند و از متن مقاله خارج اند، باید بگویم که با چند جمله در کامنت نمی شود به آن موضوعات پرداخت و حداقل نیاز به مقالات متعدد دارد- و حتی کتابها. خواهش من این است که اظهار نظر در مورد ادبیات را الکی نگیرید، و از دید خطی به آن نپردازید که کار نادرستی ست و « چوبش را عاقبت ما خودمان در ادبیات آذربایجان میخوریم.». مسایل را ساده و سطحی نگیرید. موضوعات مطرح شده از طرف شماها نیاز به تألیفات متعدد و تخصصی دارد. عادت به شیوه ی ساده نگرانه کمر ادبیات آذربایجان را میشکند. از دوستان آذربایجانی که در ادبیات مطالعاتی دارند پرسشم این است که چرا به ادبیات خودمان نمی پردازند و در مورد ادبیات فارسی اظهار نظر و نقد می نویسند؟ در حال حاضر داستان دنباله دار « کابوس» به زبان خودمان و با ترجمه ی فارسی مرتب درج میشود چرا به نقد نکات منفی و مثبت آن ، هم از زاویه ی زبان و هم در قالب و محتوا نمی پردازند؟ نظرم این است که بهتر است دیگران را به حال خود بگذاریم و نیروی خود را در ادبیات خودمان بکارگیریم. دو جمله هم در این رابطه پیش برویم بهتر از پریدن به دیگران است. اگر کابوس نوشته ی من نبود- و به قلم کس دیگری بود- در هر قسمت که منتشر میشد با جان و دل در نقد آن تلاش میکردم. مخصوصاً با توجه به کامنتهای خود نویسنده که در زیر قسمت اول داستان نوشته است . و حتی خوانندگان را به طرح موضوعات مورد علاقه در داستان جهت نوشته شدن فراخوانده است. سئوال این است چرا پیشنهاد نمی کنید شخصیتهای داستان چنین و چنان حرکت کنند؟ و فلان و بهمان موضوعات در داستان بیاید؟ و یا نیاید؟ من چنین واکنشی نه در مورد این نوشته و نه در مورد نوشته های ادبی دیگرم دیده ام. و نتیجه ایکه گرفته ام آن است که «اوزوموزه کونده سالا بیلمیریک - ؤزگیه اریشته کسیریک»! !Özümüzə kündə salabılmırık özgəyə əriştə kəsirik
بخودمان نمی تونیم چونه درست کنیم - برای غریبه رشته می بریم!