Skip to main content

آقای ستوده و هموطنان عزیز،

آقای ستوده و هموطنان عزیز،
Anonymous

آقای ستوده و هموطنان عزیز، رهبران سازمان مجاهدین در طی سال های گذشته نشان دادند که نصیحت پذیر نیستند، حتی اگر این نصایح از طرف صالح ترین افراد و دوستانشان به آنها تو صیه شود. بیانیه ها و اطلاعیه های دلسوزانه و پی در پی حقوق بشری شما هم نتوانسته تا کنون درب فرقه رجوی را برای نجات آن اسیران دربند باز نماید و این درب همچنان بر پایه خود خواهی ها و جاه طلبی های رهبرانشان میچرخد و بس. آیا قرار است که هربار تعدادی کشته شوند و شماها تا کشتار بعدی به نوشتن این رنج نامه ها، محکوم کردن ها تا وقوع کشتارهای بعدی ادامه بدهید؟
پس بهترین راهی که به نظر امثال اینجانب که به بن و بالای فرقه مجاهدین اشراف داریم می رسد این است که از نماینده سازمان ملل و دیگر سازمان های مدافع حقوق بشر خواسته شود تا از اختیارات خودشان استفاده نموده و درب این فرقه و قلعه مرموز اشرف را بدون گرفتن مجوز از مسعود و مریم رجوی برای

آزاد نمودن آن اسیران در بند باز و آنها را از آنچه اتفاق افتاده و یا در شرف اتفاق است آگاه و سپس به هرکدام که طالب آزادی هستند برای خروج از عراق کمک نمایند و هرکدامی که طالب مردن و شهید شدن در راه رهبر فراری و مفقود خود هستند را به اختیار خود باقی بگذارند.