جناب ائلیار، فرهنگ یک ملت،

و آخوند "سید علی" نیز چنین ادعا میکند. و "شورای ارتجاعی نگهبان" و قوانین پارینه سنگی را، بیش از سه ده، مثل شمشیر دامکلوس، بر بالای سر جامعه آویزان کرده است. رژیمی که دستش تا مرفق، به خون صد ها هزار انسان بیگناه آلوده است، آیا فکر میکنید، اگر به جای کلمات شیخ، وشاه، ظل الله، آیت الله، و یا ارباب، و رئیس، خان و بئی"، که از نظر شما بوی خون میدهد، و سمبل ظلم و ستم طبقاتی، نسبت به مردم زحمتکش و ستم دیده جامعه است، هرگاه کلمات، " آقا، مهربان، عزیز، بشردوست، .. و امثالهم را در رابطه با افراد، و اسامی نامبرده فوق استفاده شود، آیا چنین کاری تاثیری در رفتار، و یا ماهیت طبقاتی آنان خواهد داشت؟ و از ستمگر، و دیکتاتور مذهبی، هومانیست، و آزادیخواه، و طرفتارمظلوم خواهد ساخت؟ از نظر اینجانب، قوانین و مناسبات اجتماعی، و بافت سیاسی، و ماهیت طبقاتی، وعمکرد یک دولت است، که تعین میکند، چه روابط انسانی، سیاسی، اقتصادی، مدنی، اجتماعی، و اخلاقی در میان مردم، و مخصوصا در میان اقشار مختلف جامعه حاکم شود، نه کار برد اسامی متعارف، و یا صفت فاعلی اشخاص. البته این وجه تسمیه در خصوص اسامی بانوان و خانمها نیز، مصداق همین مفهوم است.