زهر؛ از يک قطره تا جامهای

به صحنه آمدن سراسيمه خامنه ای و اظهارات متناقضش خطاب به سرکردگان پاسداران يک بار ديگر دو روی سکه ترک خوردهٴ ولايت را به نمايش گذاشت.

از يک طرف قدرت نمايی البته محافظه کارانه و حمله به باندهای رقيب تحت عنوان «وادادگی و پشيمانی» و اين که چرا بهانه می آوريد و می گوييد چون «دنيا تغيير کرده و همه چيز عوض شده» ما هم بايد آرمان خودمان را عوض کنيم، خير «يک چيزهايی عوض نمی شود» چون «وقتی که آرمان عوض شد راه عوض می شود».

از طرف ديگر صادر کردن اجازهٴ «ديپلوماسی» و «لبخند زدن» به کسانی که تا امروز حتی نگاه کردن به آنها از نظر ولی فقيه نظام، به معنی عقب نشينی و شکاف و مرز سرخ بود. ابراز عدم مخالفت با گفتگو و مانور تحت عنوان «حرکتهای صحيح ديپلوماسی»، مطرح کردن جملهٴ کليدی «نرمش قهرمانانه» و تکرار اين که «نرمشها در جاهايی بسيار لازم است با اين شرط اصلی که کشتی گير فراموش نکند که طرفش کيست و مشغول چه کاريست».

اين نمايش دو روی سکة درهم شکستهٴ ولايت توسط خود خامنه ای بود. اما امروز عموم روزنامه های حکومتی از همهٴ باندها، با انگشت گذاشتن بر روی دوم اين سکه، تلاش کردند از اظهارات خامنه ای تناقض زدايی کنند. کيهان خامنه ای در اولين جملات يادداشت روزش تأکيد کرد که مهم «نفس ماندگاری و پيشرفت جمهوری اسلامی» است. يعنی وقتی ماندگاری زهر خوردن را ايجاب می کند، همان ضروری است. رسالت، ارگان باند مؤتلفه، با دجالگری عقب نشينی و خوردن زهر را به «صلح حديبيه» تشبيه و برای آن تبليغ کرد. روزنامه های باند رفسنجانی با صراحت خيلی بيشتر بر ضرورت خوردن جامهای زهر تأکيد کرده اند. آنها با استفاده از عباراتی مانند «مصالح و منافع» و اين که «مذاکره دال بر تسليم نيست»، بر ضرورت دادن «اختيارات کافی به روحانی و تيم همراهش» تأکيد کردند.

نتيجه اين که در ورای همهٴ اين دود و دمها حرف اصلی دو باند متخاصم کاملاً روشن است:
خامنه ای می گويد در گام نخست تلاش برای فريب طرف حسابهای بين المللی، اما اگر فريب ميسر نشد، فقط يک قطره زهر مجاز است، به اندازه يی که تحريمها لغو شود و طنابی که گلوی نظام را می فشارد اندکی شل گردد. البته با تمهيدات کافی برای حفظ مهار جامعه و حفاظت از طلسم اختناق و جلوگيری از آثار و پيامدهای همين يک قطره بر ارکان نظام تا اعماق جامعه. از جمله با افزايش موج اعدامها، با دميدن هرچه بيشتر در دود و دم تبليغاتی و دروغپردازی و توطئه عليه دشمن اصلی يعنی مجاهدين و با روحيه دادن روزمره به سرکردگان سپاه و وعدهٴ سهم بيشتر از چپاولهای کلان از ثروت ملی و اموال مردم.

رفسنجانی اما می گويد تلاش برای فريب آری، اما اگر طرف حسابها فريب را پس زدند، جام زهر به شکل کامل و حتی اگر لازم شد به شکل زنجيره يی همراه با جامهای زهر ديگر مثل سوريه.اما هم خامنه ای و هم رفسنجانی می دانند که يک قطره زهر خواسته يا ناخواسته سرکشيدن تمام جام زهر و حتی جامهای زهر زنجيره يی را به دنبال دارد. مسيری که فروپاشی و از هم گسيختگی را سرعت می بخشد و شرايط را برای فرود آمدن ضربه نهايی و جارو شدن نظام جهل و جنايت توسط مردم و مقاومت ايران فراهم می کند. کشمشکهای کنونی که به صحنه آمدن متقابل روحانی و خامنه ای يک نمونهٴ آن است، گويای همين واقعيت است. اينها در واقع پيش رعشه های ناشی از زهری است که جام آن پيش روی ولی فقيه ارتجاع قرار داده شده است.