جناب آ. ائلیار عزیز، حاضر

جناب آ. ائلیار عزیز، حاضر بودم زیر تک تک ایرادات شما به تفکر "خود حقیقت پنداری" را امضا کنم، اگر که خود شما از چنین سجایایی بی بهره می بودید. متأسفانه شما به کرات نشان داده اید که چنین صفاتی را فقط در دیگران نکوهش می کنید و خودتان هیچ مشکلی با داشتن آنها ندارید. من بارها با ارائه نمونه های مستند به شما نشان داده ام که شما هم خودتان را ملاک و معیار سنجش پدیده ها می دانید (از جمله اینکه چه چیزی [مثلا جکهایی که یک مداح گفته بود] توهین است یا نیست). عبارت "دروغگو نامیدن دیگری" هم که به آن اشاره کرده اید در کنار دیگران به من هم مربوط می شود. من معتقدم دروغ کتمان یا تحریف "آگاهانه" حقیقت است. به نظر می رسد شما یا به این تعریف مشکل دارید، یا اینکه اساسا با دروغ و دروغگویی مشکلی ندارید، شق سوم هم برمی گردد به همان حس همذات پنداری شما با عشیره پرستان، که دروغهایشان را "نادرست" می نامید. به هر حال