- متاسفانه پیش از اینکه نامه

2- متاسفانه آقای م. سحر زیر بار مسؤلیت پاسخگویی خود نرفتند و در مقابل خوانندگان سایت بجز تنها یک مورد که آنهم مملو از توهین و اتهام بود، سخنی نگفتند و مهر سکوت بر لب بستند.
3- آقای پرچی زاده که منتشر کننده این مطلب بودند توضیحی برای انتشار آن دادند ولی ایشان هم زیر بار مسؤلیت پاسخگویی نرفتند. دوستی با یک نفر و اینکه ایشان با آقای م. سحر هم نظر نیستند، پاسخ به انتقادات به یک مقاله نامربوط به اصل موضوع یعنی مقاله آقای حمید فرخنده نیست. بویژه که ایشان نوشته‎اند که با جان کلام آقای م. سحر موافقند ولی روشن نکرده اند و ننوشته‎اند که جان کلام ایشان چیست، اتهام‎زنی و فحاشی به سازمان اکثریت یا چیزی دیگر؟
4- ایران‎گلوبال یک سایت کمابیش مشارکتی است و در واقع به دلیل عملکرد همکاران سایت، نه برای خوانندگان سایت و نه برای اعضای مدیریت روشن نیست که "گردانندگان سایت" چه کسانی هستند. همکار گرامیم آقای اقبالی به خوبی می‎دانند که در بسیاری موارد، ما قادر به دخالت و کنترل همکاران دیگری که در خارج از مدیریت سایت قرار دارند نیستیم و میدان عمل اعضای مدیریت و همکاران، درهم ریخته است و مرزهای مشخصی ندارد. به همین دلیل کار آقای پرچی‎زاده و دیگر همکاران سایت، چه بخواهیم و چه نخواهیم، به حساب ایران‎گلوبال گذاشته می‎شود و در واقعیت امر، چنین نیز باید باشد زیرا اگر غیر از این باشد، به معنی این است که ایران‎گلوبال سایتی است بی در و پیکر که هر کسی می‎تواند با گرفتن کد سایت، هر کاری که دلش بخواهد، انجام دهد.
5- نقد یک سازمان سیاسی و عملکرد آن در گذشته و حال، حق مسلم هر شهروندی است و کسی را به هیچ بهانه‎ای نمی‎توان از آن باز داشت. ولی آنچه که در اینجا اهمیت اساسی دارد، جدا کردن مرز بین نقد و بررسی و اتهام و توهین است. هز کسی می‎تواند به حساب نقد، هر فحش و دشنام و اتهامی را نثار دیگران بکند و فرهنگ عقب‎مانده فحاشی را به نام "نقد و انتقاد" جا بزند (چیزی که متاسفانه همکار گرامیم آقای اقبالی مرزی برای آن قائل نیستند و با پیش گرفتن چنین شیوه‎ای مخالفتی ندارند) . در این میان وظیفه نیروهای روشنگر و مدرن، نه گردن نهادن به این فرهنگ عقب مانده، بلکه اشاعه فرهنگی مدرن بر اساس احترام متقابل و نقد و بررسی واقعی است. فرهنگی که ما هنوز با نهادینه شدن آن فرسنگ‎ها فاصله داریم.
6- به نظر من مدیریت سایت باید نهایت دقت را به عمل آورد تا از انتشار مطالب توهین آمیز و دارای اتهام در مقالات و کامنت‎ها جلوگیری کند. این کار در هیچ فرهنگی و در هیچ یک از جوامع مدنی و مدرن به معنی سانسور نیست بلکه احترام به حیثیت و شان انسانهاست. مسؤل نهایی مطالب منتشر شده در سایت، همواره مدیریت سایت است. در ضمن اینکه از مسؤلیت نویسنده و منتشر کننده نمی‎کاهد.
نظر من این است که سایت باید به همکاری خود با کسانی که ضوابط آن را نادیده می‎گیرند و به آن گردن نمی‎دهند، بدون هیچ تعارفی و بدون هیچ اما و اگری پایان دهد.
این دقت و کنترل بویژه در مورد نویسندگانی که دارای سوابق توهین و اتهام هستند، باید بیشتر بکار گرفته شود. متاسفانه در مورد اخیر با اینکه آقای م. سحر که یکی از شاعران شناخته شده کشورمان با مواضع دشمنی با هر ندای حق‎طلبانه‎ای از سوی فعالین مناطق قومی-ملی هستند و همه حق طلبی‎ها در این عرصه را با نامیدن تجزیه‎طلبی و فاشیسم قومی و... تخطئه کرده‎اند و توهین و اتهام در نوشته‎های ایشان دارای سابقه است، دقتی از سوی اعضای مدیریت سایت به عمل نیامده است.
7- بدینوسیله به نوبه خودم از همه کسانی که به نحوی در مقالات و کامنت‎ها توهینی به آنها شده و یا اتهامی به آنها وارد شده است، پوزش می‎خواهم. تا آنجایی که به من مربوط می‎شود و در توان و اختیارم بوده است، تلاش کرده‎ام که از این مسائل جلوگیری کنم ولی متاسفانه