آقای جداری در این نوشتار

نویسنده این نوشتار خواست حقی را به شیوه بدی مطرح کرده است. خواست قوم های ایرانی برای آموزش به زبان مادری و بکارگیری این زبان در کارهای اداری خواست حقی است. اما لحن ستیزه جویانه ضد فارس ایشان و آمار های نادرست و بی پایه ای که ارائه می دهد، نوشته ایشان را به صورت یک متن سطحی تبلیغاتی در آورده است. در بی توجهی رژیم های مستبد به خواست های مردم، از جمله خواست های قومی، شکی نیست. اما نویسنده بارها با لفظ هایی چون " شوونیستهای قسم خورده"، اپوزیسیون عنادجو که " منکر وجود ملت های مختلف در ایران می باشند" و " آریا پرستان متعصب"، فارس ها را مورد تهاجم قرار داده، کوشیده دشمن خیالی "شوونیسم فارس" را علم نماید. از سویی آمار های نادرستی چون "سی میلیون" ترک زبان در ایران ! یا اینکه "دو سوم اهالی" ایران را ملت های غیر فارس تشکیل می دهند !، غلو گویی و بی ملاحظگی علمی نویسنده را روشن تر