تنها در فضای دموکراتیک است که
آ. ائلیار
تنها در فضای دموکراتیک است که مردمان گوناگون میتوانند آگاهانه در مورد سرنوشت خود تصمیم بگیرند. در این فضاست که هرکس میتواند برای آرزوی خود به دنبال کسب رأی باشد. در این شرایط است که روشن میشود کدام شهر میخواهد به کجا متعلق باشد یا نباشد.
علت جنگها در منطقه عمدتاٌ امنیت جانی، رقابت، و قدرت طلبی بوده است . منهای مبارزه پیشه وری و قاضی محمد که مسئله یشان « کسب حقوق» بود. اینان با ایجاد فضای دموکراتیک- حفظ صلح و برادری- و دیالوک به مبارزه مشترک پرداختند. در شرایط حاضر نیز نیاز هست همه نیروهای سیاسی و مدنی از هر دو ملیت در این مسیر بکوشند.
«اختلاف ارضی» مسئله ای ست که از سوی «ناسیونالیسم افراطی» - بعلاوه آتش افروزی « عوامل حکومت» عمده نشان داده میشود.
برای اینکه مشکل عمده فراموش بشود. مسایل عمده در منطقه برای هر دو ملیت رفع دیکتاتوری حکومت - مبارزه ی مشترک- حفظ زندگی مسالمت آمیز و دوستی و برادری- ایجاد فضای دموکراتیک است.تا این اهداف تحقق نیافته تعیین تکلیف مسئله ارضی - دانسته یا ندانسته- حرکت در جهت اهداف حکومت است.
از سوی دیگر مسئله ارضی وقتی قابل حل است که تکلیف حکومت متمرکز کنونی تعیین شود- و نوع نظام غیر متمرکز جانشین مشخص شود، بدانهنگام میتوان در فضای دموکراتیک صحبت کرد.
در « مسئله آذربایجان غربی» ما با 3 مشکل روبرو هستیم : 1- ناسیونالیسم افراطی کورد که در فکر کردستان بزرگ است. 2- ناسیونالیسم افراطی ترک که در فکر آذربایجان بزرگ و دنیای ترک است. 3- حکومت ایران که اختلاف بین دو ناسیونالیسم را در منطقه شدت می دهد.
مردم کرد برای استفاده از امکانات هرچه بیشتر شهرنشینی به شهرهای منطقه روی میاورند. که این در نتیجه پیشرفت تمدن رخ میدهد. از قدیم پناهندگان عراقی هم در منطقه و شهرها هستند که اکنون دیگر ایرانی به شمار میروند. حکومت هم به خاطر اهداف خود میکوشد « ترکیب ملیتی» شهرها را برهم زند و میزند.و همینطور تلاشهای ناسیونالیسم افراطی کرد در این مسیر که میکوشد این ترکیب را به نفع خود برگرداند.
اختلاف بین دوناسیونالیسم افراطی سر مسئله ارضی - و بنزن پاشی حکومت به آن، از طریق بهم زدن عمدی ترکیب ملیتی شهرها - و شدت بخشیدن به تبلیغات تحریک آمیز بین طرفداران دو ناسیونالیسم از طریق عوامل خود- در داخل و خارج ، ، آن صحنه ایست که ما در اخبار و سایتها مشاهده میکنیم.
فعالان ملیتها در منطقه لازم است: راه " مبارزه سیاسی-مدنی» خود را از سیاستهای ماجراجویانه و اتوپیایی هر دو ناسیونالیسم افراطی- و عوامل آتش افروز حکومتی جدا کنند تا شریک عواقب ضد انسانی آنها نباشند.
راه دموکراسی در ایران از راه رفع ستم ملی میگذرد
راه رفع ستم ملی از راه برقراری دموکراسی در ایران میگذرد.
حفظ زندگی مسالمت آمیز و برادرانه - مبارزه مشترک حق طلبانه
راه پیروزی مردمان ما در منطقه است.
از سوی دیگر مسئله ارضی وقتی قابل حل است که تکلیف حکومت متمرکز کنونی تعیین شود- و نوع نظام غیر متمرکز جانشین مشخص شود، بدانهنگام میتوان در فضای دموکراتیک صحبت کرد.
در « مسئله آذربایجان غربی» ما با 3 مشکل روبرو هستیم : 1- ناسیونالیسم افراطی کورد که در فکر کردستان بزرگ است. 2- ناسیونالیسم افراطی ترک که در فکر آذربایجان بزرگ و دنیای ترک است. 3- حکومت ایران که اختلاف بین دو ناسیونالیسم را در منطقه شدت می دهد.
مردم کرد برای استفاده از امکانات هرچه بیشتر شهرنشینی به شهرهای منطقه روی میاورند. که این در نتیجه پیشرفت تمدن رخ میدهد. از قدیم پناهندگان عراقی هم در منطقه و شهرها هستند که اکنون دیگر ایرانی به شمار میروند. حکومت هم به خاطر اهداف خود میکوشد « ترکیب ملیتی» شهرها را برهم زند و میزند.و همینطور تلاشهای ناسیونالیسم افراطی کرد در این مسیر که میکوشد این ترکیب را به نفع خود برگرداند.
اختلاف بین دوناسیونالیسم افراطی سر مسئله ارضی - و بنزن پاشی حکومت به آن، از طریق بهم زدن عمدی ترکیب ملیتی شهرها - و شدت بخشیدن به تبلیغات تحریک آمیز بین طرفداران دو ناسیونالیسم از طریق عوامل خود- در داخل و خارج ، ، آن صحنه ایست که ما در اخبار و سایتها مشاهده میکنیم.
فعالان ملیتها در منطقه لازم است: راه " مبارزه سیاسی-مدنی» خود را از سیاستهای ماجراجویانه و اتوپیایی هر دو ناسیونالیسم افراطی- و عوامل آتش افروز حکومتی جدا کنند تا شریک عواقب ضد انسانی آنها نباشند.
راه دموکراسی در ایران از راه رفع ستم ملی میگذرد
راه رفع ستم ملی از راه برقراری دموکراسی در ایران میگذرد.
حفظ زندگی مسالمت آمیز و برادرانه - مبارزه مشترک حق طلبانه
راه پیروزی مردمان ما در منطقه است.