جناب دوشوکی سلام، با صمیمیت، احترام و تآیید برخورد فراملی مقاله ی شما، پیرامون قتلعام، جنایات و قساوتِ ذاتی و انتقامگیرانه بساط قضا در دستگاه خلافت خامنه ای که دقیق درست طرح شده و حائز اهمیت و ارزشگزاری بالاست. لازم می دانم به نکته ای ظریف در سبک نگارش خاص شما اشاره ای کوتاه به آن داشته باشم، که آن نقطه برایم جدا متناقض است! آقای دوشوکی: اجازه بدهید با هم صراحت دهیم که هر گونه کشتار دولتی و برنامه ریزی شده و یا هر نوع از قتل نفس های تئوریزه شده قضائی، تحت هر عذر و بهانه ای، تنها و تنها یک پدیده ارادی دولت های قدرِ پست و همیشه پلید گذشته و کنونی نظام های فاسد و دیکتاتور بوده و می با شد؛ که نباید با آن سازش کرد. و بنابرین هر اعدامی، مستقیما سوزاندن فرصت اصلاح مجرم و در عمل جنایت عمد علیه حقوق بشر است و به این سادگی: نباید از آن گذشت؛ اعدام انسانی و یا غیر انسانی نداریم!
جناب دوشوکی سلام، با صمیمیت،
جناب دوشوکی سلام، با صمیمیت،
Anonymous
پس: نوع بیان شما در تیر مقاله تان مبهم بوده و روشن نیست. زیرا، گفتن ((اعدام غیر انسانی)) که مورد نظر شماست، این نوع نقد و رد مشروط، تا حدود زیادی مترادف پذیرش نوعی اعدام است که زیر تأیید نظر شما بوده، ولی در این موارد اخیر، آنسان جاری نگشته که می توانست، انسانی باشد!؟ و یا لااقل برای من اینگونه برداشت می شود: که گویا نگاه شما، احتمالا در تأیید نوعی از اعدام هاست و نه مخالفت کامل با هر نوع قتل نفس و هر شکلی از اشکال اعدام ها!؟ در نتیجه: اصولا تیر مقاله شما برای من، چنین معنائی را داشته و یا برای دیگر خوانندگان مقاله ی شما می تواند چنین استنباطی را ایجاد کرده و یا داشته باشد که بخشی از اعدام ها مورد توافق شماست؟! در حالیکه چنین نیست و هر دوی ما مخالف مطلق اعدام می باشیم. آیا چنین نیست؟ تندرست باشید