حسین بر گرامی، سرشت «عمل» ها متفاوت است. حمله ی مسلحانه ی یک شخص به شخص دیگر که مسلح نییست- در زندگی عادی با زندگی سیاسی فرق دارد. حمله توسط سلاح به یک «« مبارز» مسلح و غیر مسلح هم معنای متفاوت دارد. اینجا سخن در مورد « مسلح شدن» جوانان فاقد آگاهی سیاسی، برای مبارزه ست. و این درست نیست. مسئله ای که شما مطرح میکنید «عمل مقابله به مثل» است. در سیاست.بله این خطاست. حکومت هم مقابله به مثل میکند. فرق انقلابی با حکومت چیست؟ در عمل اینان هیچ! جوانان نخست نیاز به « حداقل آگاهی سیاسی» دارند. در زمینه های مختلف. که خود با تحقیق و مطالعه آنرا کسب کنند. به جرئت میتوانم بگویم رهبران این جوان ها هنوز دست چپ و راستشان را در سیاست نمی شناسند چه به رسد به دیگران. اینان در « اسلام سیاسی» - با سواد بسیار پایین غرق شده اند و کور-کورانه «اعمال مقابله به مثل» انجام میدهند بدون کوچکترین درکی از سیاست.
حسین بر گرامی، سرشت «عمل» ها
حسین بر گرامی، سرشت «عمل» ها
آ. ائلیار
راحت بگویم گروه هایی مثل « جند الله و جیش العدل» و مانند آنها دسته هایی با راه و روش « ارتجاعی» هستند که تنها کارشان به کشتن دادن جوانان معصوم است. این راه- راه مبارزه برای رفع تبعیض همه جانبه نیست. و اینان فاقد آگاهی لازم اند. چه برسد به مبارزه مسلحانه. برای درس آموزی در این شیوه ، مطالعه تاریخ جنبش فدایی در ایران ضروری ست. و تاریخ جنبش های مترقی. و درک دانش سیاسی. کدام یک از اینان این حداقلها را مسلط اند؟ هیچکدام! نا آگاهی اینان از اعمال و اطلاعیه هایشان بخوبی پیداست. اینان مبارزه ی ضد تبعیض را با ناآگاهی خود به لجن کشیده اند. و بچه های معصوم را قربانی میکنند.