آائلیار عزیز تفاوت من و شما

تازگی داشت بلکه عجیب نیز بود.دوست عزیز مجددا تکرار میکنم در قانون اساسی به هیچ عنوان به تدریس زبان قومی و محلی اشاره ای نشده.نوشته اید" گفته شده حکومت ایران این اصل را تا جایی که به زبان فارسی مربوط است تمام و کمال اجرا میکند.ولی این را که «تدریس زبانهای ملیتها در مدارس آزاد است » را اجرا نمیکند."جمله " تدریس زبانهای ملیتها در مدارس آزاد است " در کجای اصل 15 آمده است؟مطمئنم که این خطای شما سهوی بوده است.من در اینجا بار دیگر اصل 15 قانون اساسی را می آورم:"زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‏های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است. " ایکاش شرایط به گونه ای بود که میتوانستیم سر کلمه به کلمه این اصل بحث کنیم. ... اما چند نکته را یاداوری میکنم.1-وقتی در باره قانون اساسی صحبت میکنیم هر کلمه بار حقوقی خاص خود را دارد.در این اصل کلمه باید برای دولت و حکومت الزام آور است یعنی وظیف دولت این است که اسناد و مکاتبات و....به فارسی باشد 2- تدریس یک زبان با تدریس ادبیات آن زبان کاملا متفاوت است همین الان در ایران و در دوره دبیرستان دانش آموزان، یک درس زبان فارسی دارند(یادگیری نکات دستوری زبان فارسی) ویک درس ادبیات فارسی دارند(آشنایی با متون کهن ونوین ادبی مانند شاهنامه.بوستان .گلستان.اشعار شهریار. پروین و...) دراصل 15 تدریس ادبیات محلی (نه تدریس زبان محلی و قومی و نه تدریس به زبان محلی و قومی)آنهم در کنار زبان فارسی آزاد است.در اینجا آزاد بودن وظیفه ای روی دوش دولت نمی گذارد طبق آمار آموزش و پرورش در اکثر شهرهای بزرگ و از جمله تبریز.ارومیه .اردبیل و زنجان تعداد مدارس خصوصی(غیر انتفاعی) از مدارس دولتی بیشتر است این مدارس مشکل مالی ندارند و میتوانند ادبیات محلی مثلا حیدر بابا یا اشعار شاعران محلی را تدریس کنند.3- هر شخص یا گروهی میتواند اصل 15 قانون اساسی را قبول نداشته باشد اما کسی نمیتواند تفسیر نادرست از آن داشته باشد.4-هر جامعه و حکومتی برای حفظ امنیت خود خط قرمزهایی دارد مسلما در آمریکا آزادی بیان وجود دارد اما حتی آنهم حد و مرز مشخصی دارد اگر اینگونه نبود امروز اسنودن پناهنده روسیه نبود یا صاحب ویکی لیکس...به شما اطمینان میدهم خط قرمزهای ایران صرفا انتشار کتاب و مطبوعات و..به زبان محلی و قومی نیست. هر کتاب و نشریه و...با هر زبان از خطوط قرمز عبور کند با آنها برخورد میشود....