جناب peerooz (پیروز)، تجربه

داریم که مردم آذربایجان از جمله ( تشکیلاتها، شخصیتها، گروههای سیاسی، فرهنگی، هنری، ادبی، موسیقی، مدنی، اجتماعی، حقوقی، صنفی... و امثالهم)، باید با گردهمآئیها، و همکاری و اشتراک عمل در حوزه های مختلف مدنی، سیاسی، فرهنگی، ازلاک انزوای سی ساله خود بیرون بیایند، وبا مشارکت وهمکاریهای اجتماعی، بتدریج به یکدیگر نزدیک شوند، کسانیکه به موجودیت، سرزمین، زبان، تاریخ و فرهنگ ملت خود، یعنی آذربایجان باور دارند، و خود را آذربایجانی حس میکنند، صرف نظر از ایده ئولژی، مذهب، و سایر سلیقه های فکری و تشکیلاتی، یعنی کسانیکه آزادی، و خوشبختی مردم آذربایجان برایشان اهمیت دارد، لازم است با نزدیکی و ارتباط اجتماعی با یکدیگر، و اشتراک مساعی در خصوص مسائل مختلف مدنی، اجتماعی، فرهنگی ـ سیاسی آذربایجان، گرد هم آیند، و لرزه براندام رژیم اسلامی بیفکنند! راه آزادی و خوشبختی مردم آذربایجان، گدائی دمکراسی از رژیم اسلامی فارس، و دیکتاتورهای زورگوی آن، و نوچه های خارج نشین اش نیست! راه آزادی، و خوشبختی مردم آذربایجان اول ازهمه، همکاری تشکیلاتها، احزاب، سازمانها، و کادرهای ورزیده خود است. در پروسه همکاری واشتراک عمل در زمینه های مدنی، حقوقی، فرهنگی، زبانی، و سایر جنبه های اجتماعی است که حس احترام و مقبولیت شان نسبت بهم بیشتر میشود. در چنین آتمسفری است که میتوان به اتفاق نظر درمورد موضوعات مختلف بحث و تبادل نظرکرد. و الا از راه دور، نسخه فدرالیسم پیچیدن برای مردم آذربایجان در مرکز توجه افکارعموم قرار نمیگیرد. اول ازلاک انزوای خود جلو تشریف بیاورید، و حس احترام و مقبولیت دیگران را بخود جلب بکنید، بعد تئوری خود را مطرح بکنید. باور کنید، مردم آذربایجان شما را از خود نخواهد راند.