وضع غم انگیز کامنتهای ایران
آ. ائلیار
وضع غم انگیز کامنتهای ایران گلوبال: 1- تعداد کمی از این کامنتها مربوط به موضوع ست.2- اکثر کامنتها خارج است موضوع ست.3- کامنتها بدون مطالعه در مورد یک «موضوع» نوشته شده اند.4- افراد با «خط فکری» به یک موضوع برخورد میکنند. کسی بعد از تحقیق چیز نمی نویسد.5- از امکان گسترده ی انترنت برای مراجعه به مقالات و کتابها استفاده نمی کند.5- هرکس میخواهد خط فکری خود را به دیگری حاکم کند و ابداً به این فکر نیست که «ممکن است اشتباه»کند.6- هر کس حقیقت را پیش خود میداند.7- کسی فکر نمیکند که ممکن است حقیقت نسبی را به کمک هم پیدا کند.8- در یک کلمه کامنتها با یک نوع «فکر داعشی» نوشته شده اند.9- آیا فکر نمی کنید حکومت داعشی ایران نتیجه ی همین جور «اندیشه» است؟ 10 - و با این پایه در آینده هم ما از دست داعشی های محلی رهایی نداریم؟
11- در کامنتها تبادل فکر صورت نمیگیرد بلکه «هر کس میخواهد خورده حساب خود را بادیگری پاک کند»! 12- هنور کامنتها « حرفهای بچه گانه» اند. و به حد رشد یک «تبادل فکر» نرسیده اند! 13- سئوال : آیا با این سطح فکر میخواهید «جامعه و مملکت مدرنی» داشته باشید؟ 14- فکر نمی کنید «خیال باطلی»ست؟ 15- فکر نمیکنید چنین جامعه ای شایسته اش همان «حکومت داعشی» ایران است؟ آیا درست نیست که وضع تفکرات ما بسیار وخیم است و تلاشی در بهتر کردن وضع خود نمیکنیم؟ چرا؟ 16- آقا یا خانم نمیخواهد تبادل اندیشه کند، آمده «حال» بکند! البته با «دگر آزاری»! آمده به دیگری «اعمال قدرت»بکند. مثل بعضی بچه ها در باری کودکانه! 17- انگار به «عقده»ی کمبود اعمال قدرت دچار شده ایم! و اینجا و آنجا میخواهیم «امر و دستور دهیم که چنان بکن و چنین چین نکن»!18- در ذهن ما جایی برای کلمات «ممکن است- میل دارید-اگر خواستید- می توانید و...»وجود ندارد! مغز ما معدن «دستورات دیکتاتورانه» و اعمال «اوتوریته » است. 19- آیا ما هر کدام «دیکتاتور»های کوچکی نیستیم؟ آیا با این بررسی در کامنتها نمیتوان گفت «وضع ما خراب» نیست ، بل «خراب اندر خراب» است؟ چرا؟