جناب ائلیار,

جناب ائلیار,
با تشکر, ما نه تنها اینیم بلکه ما (کامنت گذاران ) نخبه جامعه خودیم که سوادکی داشته , علاقمند بخواندن ( روزنامه ) و در پی چاره ایم؛ یعنی پی سفته بازی و سپاهیگری و جا نماز آبکشیدن و دزدی و اعتیاد و صد ها و دیگر نیستیم. از زبان مستهجن هم پرهیز میکنیم. با همه اینها ما اینیم و باید با آن بسازیم و باندازه همت خود بکوشیم. از خود نمیتوانیم بگریزیم. شاید نتوان هدایت کرد ولی میتوان سر مشق بود. آرزوی من هم اینست که دوستان با دست پر و یا اقلا با برگ سبزی به " محفل " بیایند و خلاصه ای از آنچه را خوانده اند بگویند. شاید با استمرار و همراهی بجایی برسیم. اقلا سعی خود را کرده باشیم. به امید آنروز.