Paylaş:

عنوان ناشر کتابهای ترکی زری یافتم و بهایش را شناختم ، دنبال کارهای مجوز رفتم برای گرفتن مجوز این کتاب با واسطه و پرداخت شیرینی به جناب کارمند، کتاب بعد از بار اصلاحیه ، مشمول اخذ مجوز گردید،
شروع به چاپ . پخش آن نمودیم ، یکی از بهترین ها ، در نمایشگاهها در کتابفروشی ها ، پر فروش ترین بود، بعد از مدتی از چاپ و پخش 6ماه تعلیق انتشارات را اعلام کردند ،اما دستور از چه کسی از کجا و چرا معلوم نبود ، اعلام شفاهی بود، بعد از مدتی گفتند کتابی غیر مجاز چاپ کردی ، کدام کتاب؟" تاریخ مختصر ترک" تالیف دکتر" جواد هئیت" آه از نهادم بلند شد ، از چیزی که می ترسیدم سرم آمد ، فکر می کردم با گرفتن مجوز کار تمام شده است ،اضطرابم به خاطر بی عدالتی و بهانه گیریهای وزارت ارشاد بود که بر کتابهای ترکی حاکم بود، نه اینکه کتاب مشکلی داشته باشد ، کتاب تنها گوشه ای از تاریخ ملت ترک را با زبان درک ملت نشان می داد ،
دستور صدور مجوز قبل از چاپ را داشتم اما دستور شکستن نشر پینار در اوج پیشرفتش بود، ودر سیستمی که قانون افکار عده ای مشخص می باشد ، مجوز داشتن چیزی را به کسی اثبات نمی کرد ، تا اینکه به دادگاهم فرا خواندند ، و مرا به جرم "فرقه گرایی ، تفرقه افکنی و نشر افکار پان ترکیستی و غیره" محکوم کردند ، در آن شرایط موجود شخصی و روحی چاره ای جز ترک کردن خانه و کاشانه ، وطن و خانواده نداشتم ، در دیدار آخری که با دکتردر تهران داشتم، معمولا با دکتر در منزلش دیدار می کردم به خاطر مسائل کتابشان ، به دکتر گفتم چاره ای جز رفتن ندارم ،
و ایشان گفتند: "می خوهی من بروم وزارت و با معاونت ارشاد آنروز درّی صحبت کنم " ؟
گفتم دکتر من چهره ی اصلی این بی سوادهای مدعی را به خوبی شناخته ام، آنها امروز به خدا هم بندگی نمی کنند، من اجازه نمی دهم بزرگی چون شما از فرد نالایق و بی سوادی چون دری چیزی را طلب کنید و مطمئن هستم قبول هم نخواهد کرد ، گفتم دکتر انتشارات تنها تلاش و امید من نیست ، این نباشد راهی دیگر پیدا می کنم برای فعالیت ،
دکتر لبخندی زد و گفت وقتی مجله وارلیق را چاپ کردیم 30 جلد فرستادم به میانه ، مجله ها برگشت خورد علت را پرسیدم طرف به من گفت ما کمونیست نیستیم ،ولی امروز از همان میانه تو را می بینم چون کوه استوار ، و این مرا خیلی خوشحال می کند، باشد بچه ات را بردار برو و شماره تلفن های فامیلش را برایم نوشت و گفت نترس و دلسرد نباش ، از علم آموختن کسی ضرر ندیده است ".
وتعریف کردم وقتی در سالن های وزارت ارشاد متحیر و ناراحت التماس کنان . اعتراض کنان از هر مقامی کمک می خواستم ، یکی از تازه واردهای بسیجی که تازه منشی رئییس شده بود بی اطلاع رفت پرونده را پیش من باز کرد و نشانم داد که از طرف اطلاعات و اداره ارشاد تبریز و اطلاعات ایران چه نامه هایی بر علیه دکتر هئت نوشته شده است ، بسیجی جوان با خواندن آنها سرش را تکان می داد و گاهی یک" وای" می گفت طوری که خودم نیز وحشت می کردم ،و به من گفت تو چه طور این فرد را نمی شناسی ؟ می دانی پدرش کی بود ؟ علی توده !!
گفتم علی توده کس دیگری است ، اما پدرش مرد بزرگی بود ، و خودش هم "عمرش را در خدمت به مردم سپری کرده است ، مجله وارلیق را چاپ می کند ، و امروز در تهران است اگر این قدر خطرناک است چطور کسی کاری به کارش ندارد، گفت شاید نمی توانند، اگر آدم مطرحی باشد که می گویی؛ دولت به خاطر سیاست ، نمی تواند کاری بکند.
و از آن روزی که مردم خواهان دفن دکتر درتبریز بودند