در فیلم کودک آرزو میکند

بهتر بود کودک بدون فرموله شدن جملات علاقه خود را به صورت طبیعی و با زبان کودکانه بیان می نمود. با جملات شفاهی و حتی اشتباهی.به جای اورمو گولو راحت دریا میگفت. اما این ایراد مانع نشده که علاقه و احساس کودکانه بیان نشود. او در جمله آخر از ته دل میگوید «دریاچه خشک نشود» این بیان علاقه و آرزوی قلبی اوست و به فرموله شدن جملات مربوط نیست. امیدوارم کودکان که علاقه به دریاچه را دارند با جملات فرموله شده از طرف بزرگسالان احساسات خود را بیان نکنند. بزرگسالان اجازه دهند آنها با همان درک کودکانه با جملات طبیعی خود و حتی اشتباهی احساسات درونی خود را بیان کنند. و از تزریق جملات و اصطلاحات کتابی و سیاسی و غیر رایج در زبان کودکانه و عوامانه خود داری کنند. زیبایی و تأثیر گذاری و حق دفاع کودکان از محیط زیست تنها از طریق همان «زبان شفاهی و اشتباهی کودکانه» می تواند صورت بگیرد. درست آن است که بزرگسالان در این کار دخالت نکنند. من « بار آوردن سیاسی یا مذهبی کودکان » را درست نمیدانم. کودکان باید «کودکی کنند و از حق کودکی» نباید محروم شوند. سیاسی یا مذهبی بار آوردن آنها «نقض آشکار حق کودکی» ست. با این مسئله کاملاً مخالفم.در عین حال حق درک و دفاع از محیط زیست را می پذیرم.و بزرگسالان می توانند در این مورد بدون تزریق سیاست آنها را یاری کنند. اما آموزش زبان را درست میدانم. البته نه زبان سیاسی را. بل زبان کودکانه را. و درست نویسی و درست خوانی آنرا. سیاست و مذهب تا 18 سالگی کار کودکان نیست.